Αλεξανδρή: «Απορώ γιατί δεν έπαιζα 3×3 τόσα χρόνια»

Στην ομάδα των γυναικών βρήκαν τη θέση τους για πρώτη φορά δύο έμπειρες με την Εθνική Γυναικών αθλήτριες, η Διονυσία Αλεξανδρή και η Ιωάννα Δίελα. Η πρώτη μίλησε για αυτό το νέο κεφάλαιο στο βιβλίο του μπάσκετ που γνώρισε, δηλώνοντας ενθουσιασμένη από την πρώτη αυτή επαφή με ένα άθλημα που έχει φτάσει ως τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

«Η αλήθεια είναι δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα ενθουσιαστώ τόσο πολύ με το 3×3», παραδέχεται η Αλεξανδρή και προσθέτει: «Είμαι πραγματικά χαρούμενη που είμαι μέλος της ομάδας αυτής. Ο κόουτς (Άγγελος Τσαγκαράκης) γνωρίζει καλά το άθλημα και με έβαλε γρήγορα στη φιλοσοφία του».

Παραδέχεται πάντως πως αυτή τη στιγμή έχει γυρίσει στα… θρανία: «Ακόμη μαθαίνω εννοείται… Παίζω τόσα χρόνια μπάσκετ, αλλά πιστέψτε με, δεν έχει καμία σχέση με το 3×3. Απολύτως καμία! Είναι όλα τόσο διαφορετικά που δεν μπορείς να το καταλάβεις αν δεν το ζήσεις. Ειλικρινά, απορώ γιατί δεν έπαιζα τόσα χρόνια!».

Ένας… έρωτας φαίνεται να γεννήθηκε στη Γαλλία με την Ελληνίδα γκαρντ να στέκεται στα σημεία του 3×3 που την κέρδισαν: «Μου αρέσει που είναι τόσο γρήγορο, παίζεις αγώνα και περιμένεις στο γήπεδο και ξαναπαίζεις αγώνα, ενδιάμεσα παρακολουθείς και την ομάδα των Ανδρών… Σε κρατάει εκεί στο γήπεδο. Επίσης, η αποστολή είναι πολύ δεμένη, αγόρια και κορίτσια ουσιαστικά είμαστε ενιαία ομάδα, γινόμαστε μια γροθιά και αυτό είναι κάτι διαφορετικό και κάτι που μου αρέσει πολύ».

Υπάρχουν διαφορές και στους κανονισμούς, αυτοματισμοί που πρέπει να… ξεχάσεις από το πως γίνεται η επαναφορά για παράδειγμα ή τον κανονισμό του πρώτου εύστοχου σουτ στην παράταση που κρίνει αγώνες: «Είναι πολλές οι διαφορές. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό άθλημα. Η μπάλα αρχικά είναι πιο βαριά. Δεν επιτρέπεται το coaching στη διάρκεια του αγώνα, είσαι μόνο με τις συμπαίκτριές σου και πρέπει να το βρούμε μόνες μας σε ελάχιστο χρόνο. Δεν υπάρχει out όταν βάλει καλάθι… Γενικά έχει πολλές διαφορές και άλλη φιλοσοφία. Είναι μια καινούρια εμπειρία για μένα και είμαι πολύ πολύ χαρούμενη που τη βιώνω».