Το… παιδί της αλλαγής!

«Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα» είχε πει ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει αποφασίσει να κάνει την αλλαγή. Να διαφοροποιήσει τον τρόπο παιχνιδιού της νέας βερσιόν του Ολυμπιακού, την οποία έχει στο μυαλό του. Από τη στιγμή που διαπίστωσε πως δεν θα μπορούσε να αναπληρώσει απόλυτα το ρόστερ που θα υπηρετούσε το γνωστό παιχνίδι των «ερυθρολεύκων» δεν δίστασε να πάρει την απόφαση. Απαλλαγμένος από στερεότυπα, προκαταλήψεις και εγωισμούς, επέλεξε να αλλάξει την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας.

Η μεταγραφή του Λουκ Σίκμα σηματοδοτεί αυτήν τη διαδικασία αλλαγής, η οποία υπαγορεύει τις πολλές πάσες και την παράλληλη κίνηση της ομάδας για να βρεθεί η καλύτερη δυνατή επιλογή. Μιλουτίνοφ, Φαλ, Σίκμα είναι τρεις παίκτες που μπορούν να αποτελέσουν τους «πλέι μέικερ ρακέτας» τροφοδοτώντας τον παίκτη που μέσα από την κίνηση θα είναι «οπλισμένος» να σκοράρει είτε από μέση είτε από μακρινή απόσταση. Ακόμα και η άμυνα ζώνης, που «ταλαιπώρησε» τους Πειραιώτες στο φάιναλ φορ, είναι δύσκολο να αντιμετωπίσει δραστικά το στυλ παιχνιδιού. Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν ικανούς και αξιόπιστους σκόρερ, που αποτελούν μια… αλυσίδα θανάτου για τον αντίπαλο. Εάν ένας από τους κρίκους σπάσει, τότε βέβαια υπάρχει πρόβλημα. Ο Σίκμα, λοιπόν, είναι εκείνος που θα φέρει την… αλλαγή!

Πρόκειται αναμφίβολα για έναν θεαματικό και απολαυστικό πάουερ φόργουορντ, με υψηλό βαθμό αντίληψης και γρήγορων αντανακλαστικών, διαθέτοντας και τρομερό ένστικτο. Ένας από τους πιο έξυπνους μπασκετμπολίστες των τελευταίων ετών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, κάνοντας σχεδόν τα πάντα με ικανότητα και αυτό φυσικά αποτυπώνεται και στα στατιστικά του. Είναι ο ορισμός του παίκτη ομάδας, πασάρει με τρομερή ικανότητα και μοιράζει ασίστ λες και είναι πλέι μέικερ. Διαθέτει τεχνική σε πόδια και χέρια, έχει το ταλέντο να κόβει σωστά μέσα στη ρακέτα, ντριμπλάρει με ικανότητα, έχει έφεση στο ριμπάουντ και δίνει λύσεις στην επίθεση. Ευφυής και απολαυστικός στις εμπνεύσεις του, διαβάζει έξοχα το παιχνίδι, ξέρει να κινείται υποδειγματικά μακριά από την μπάλα, στοιχείο που αποτελεί σήμα κατατεθέν της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Βέβαια, υστερεί σε αθλητικότητα, δεν είναι καλός στην άμυνα και δεν διαθέτει «φονικό» σουτ από την περιφέρεια, όπως ο Σάσα Βεζένκοφ, που πλέον βρίσκεται στο Σακραμέντο. Στα μείον και το γεγονός πως βρίσκεται στα 34 του χρόνια, αν και διαθέτει μεγάλη πείρα σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Είναι προφανές πως δεν υπάρχει τέλειος παίκτης, αλλά ο «ποιητής του λόου ποστ»», όπως τον αποκαλούν για την ικανότητά του να σκοράρει και να δημιουργεί κυρίως με πλάτη στο καλάθι, δείχνει έτοιμος να αποτελέσει έναν από τους προάγγελους της αλλαγής.

Θα παρατηρούσε κάποιος: «Μα τα καλάθια δεν μπαίνουν με τις συνεχείς πάσες, αλλά με τα σουτ». Τα ίδια έλεγαν και για το «τίκι τάκα» του Γκουαρντιόλα με την Μπαρτσελόνα: πως ήταν ένα βαρετό στυλ με συνεχείς εναλλαγές της μπάλας. Κανείς όμως δεν μπορούσε να φανταστεί πως οι πάσες… έτρωγαν ζωτικό χώρο από τον αντίπαλο και έφερναν τους «μπλαουγκράνα» σε απόσταση βολής. Όχι, δεν βλέπει ο Μπαρτζώκας βίντεο με παιχνίδια της Μπάρτσα του Γκουαρντιόλα, αλλά ως ένας «ημιτελής αρχιτέκτονας» είναι βέβαιο πως θα προσπαθήσει να παρουσιάσει κάτι καινούργιο και ρεαλιστικό. Με τα συστατικά που έχει θα δουλέψει και θα επιχειρήσει να παρουσιάσει έναν νεωτερισμό στο μπάσκετ. Κυρίως και πάνω από όλα, όμως, μια ομάδα που θα παλεύει όπως πάντα πάνω στο παρκέ και θα κερδίζει…