Τρίτων: Έτοιμος να ζήσει το όνειρό του! - Μιχελάκος: «Σαν παραμύθι η διαδρομή μας» (pics)
Ο ιστορικός σύλλογος των Σεπολίων καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να παίξει στην Basket League
Ό,τι δεν μπόρεσε πέρυσι, το κατάφερε φέτος ο Τρίτων και πανηγύρισε την άνοδό του στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ! Πλέον, ο ιστορικός σύλλογος των Σεπολίων «τρέχει» για να μπορέσει να ζήσει το όνειρό του! Το τελευταίο διάστημα οι άνθρωποι του Τρίτωνα έχουν αποδυθεί σε έναν αληθινό αγώνα δρόμου προκειμένου να γίνει πραγματικότητα η συμμετοχή στην Basket League. Ήδη έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για τη σύσταση ΚΑΕ και συγκεντρώνονται τα χρήματα που απαιτούνται για την εγγυητική. Όσο για το πρόβλημα του γηπέδου, ο Τρίτων δείχνει να έχει καταλήξει στο κλειστό του Μπουρναζίου που είναι δίπλα στα Σεπόλια και μπορεί να αποτελέσει μια δυνατή έδρα (σ.σ. με εναλλακτικές το κλειστό της ΑΕΚ στα Άνω Λιόσια και το ΜΕΤΣ).
Το θέμα δημοσιεύτηκε στο ΦΩΣ στις 23/6/2023
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Μιχελάκος: Κάναμε το αδύνατο δυνατό
Ο Μιχάλης Μιχελάκος είναι φυσικά ο πρωτεργάτης της… τρελής πορείας του Τρίτωνα από τα τοπικά της ΕΣΚΑ στα σαλόνια της Α1. Ο νεαρός και ικανός προπονητής άνοιξε την καρδιά του στο «ΦΩΣ» και μίλησε για αυτήν τη μαγική πορεία της ομάδας των Σεπολίων!
Τώρα που καταλάγιασαν κάπως τα πράγματα, πώς νιώθεις; Μια διαδρομή σαν παραμύθι.
Σίγουρα είναι εκπληκτικό το συναίσθημα του να κατακτάς στόχους και ειδικά από τη στιγμή που δεν ήταν αυτοσκοπός η άνοδος για την ομάδα είναι κάτι που σε γεμίζει υπερηφάνεια και παράλληλα κίνητρο να δουλέψεις ακόμα περισσότερο. Ναι, θα μπορούσαμε να το πούμε και σαν παραμύθι, αν αναλογιστεί κανείς την πορεία από τη Γ’ ΕΣΚΑ μέχρι και σήμερα, είναι κάτι που σίγουρα επ’ ουδενί μπορούσα να φανταστώ.
Από τα τοπικά στην Basket League. Δικαίωση των κόπων;
Δεν θα έλεγα απαραίτητα δικαίωση των κόπων, σίγουρα όμως επιβράβευση για την αφοσίωση και τη σκληρή δουλειά που τόσα χρόνια γίνεται στον σύλλογο που έφτασε πια στην Basket League.
Από όλη αυτήν την πορεία σου, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Τρίτωνα, θέλω να μου πεις δυο τρεις στιγμές που δεν τις ξεχνάς ποτέ.
Δεν γίνεται να μην αναφέρω την πρώτη χρονιά όπου η ομάδα βρισκόταν στο 2-12 και με το φάσμα της Δ’ ΕΣΚΑ ορατό, κάναμε ένα απίστευτο σερί 13 νικών και αποφύγαμε τον υποβιβασμό. Ως δεύτερη στιγμή θα ανέφερα την επιστροφή της ομάδας στις εθνικές κατηγορίες, τη στιγμή που συνέβη έλειπε από αυτές 25 χρόνια και ήταν κάτι πραγματικά σπουδαίο για τον σύλλογο. Και ως τρίτη στιγμή, η μεγάλη εικόνα της φετινής χρονιάς που μέσα από όλη τη διαδικασία η ομάδα έκανε το αδύνατο δυνατό να ανέλθει στο πρωτάθλημα των μεγάλων της χώρας.
Φέτος είχατε πάλι προβλήματα. Όταν έφυγαν οι Πολυτάρχου και Ντράσκοβιτς, οι περισσότεροι σάς είχαν τελειωμένους. Πού βρήκατε πάλι τη δύναμη;
Το τελειωμένοι θεωρώ ότι είναι πολύ βαριά έκφραση. Σίγουρα έγιναν κάποιες προσθαφαιρέσεις (για διαφορετικό λόγο η καθεμία) και με την καινούργια δυνατότητα που δίνει η Ομοσπονδία με τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου δεν υπάρχουν αδιέξοδα ούτε για παίκτες ούτε για τις ομάδες να κοιτάξουν το συμφέρον που έχει η κάθε πλευρά. Εμάς φάνηκε ότι δεν μας επηρέασε και παράλληλα θεωρώ ότι μας ένωσε ακόμα περισσότερο γιατί δόθηκε η ευκαιρία σε νεαρά παιδιά, που δεν το είχαν ξανακάνει στο παρελθόν, να πάρουν πρωταγωνιστικούς ρόλους και στο τέλος η πίστη αυτή μας δικαίωσε όλους.
Πόσο καθοριστικός ήταν ο Μανοΐλοβιτς;
Ο Νεμάνια είναι ένα παιδί το οποίο γνώριζα πολύ καλά και από την περσινή μας συνύπαρξη. Ήξερα τι μπορεί να κάνει πολύ καλά μέσα στο γήπεδο και πόσο ανταγωνιστικός και ηγετικός χαρακτήρας είναι. Γνώριζε και εκείνος την ιδιοσυγκρασία και τη φιλοσοφία μου ως προπονητή, οπότε δεν χρειάστηκε χρόνος προσαρμογής. Εκ του αποτελέσματος, και όχι μόνο, ήταν μια σπουδαία κίνηση της διοίκησης και σε καθοριστικά παιχνίδια που δόθηκαν αποδείχθηκε, προεξάρχοντος του ημιτελικού με το Ψυχικό.
Δώσατε χώρο και στα νέα παιδιά. Το έκανε επίσης ο Πανερυθραϊκός.Μήπως τελικά πρέπει να το ακολουθήσουν όλες οι ομάδες αυτό το μοντέλο;
Και εμείς και η Ερυθραία και άλλες ομάδες στηρίξανε νεαρά παιδιά σε αναβαθμισμένους ρόλους και συνθήκες. Είναι ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο, γιατί θεωρώ ότι είναι μονόδρομος η χρησιμοποίηση και η ανάδειξη του Έλληνα αθλητή αν θέλουμε το ελληνικό μπάσκετ να έχει μέλλον.
Έχει μέλλον το ελληνικό μπάσκετ; Βγαίνουν νέοι παίκτες; Είναι ένα θέμα που απασχολεί αρκετούς.
Νομίζω ότι είναι ένα μείζον θέμα συζήτησης μεταξύ των ανθρώπων του μπάσκετ. Θεωρώ ότι όσο περνούν τα χρόνια θα πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο και παράλληλα να δοθεί χώρος στα νέα παιδιά, γιατί η μοναδική λύση αν θέλουμε να έχουμε παραγωγική διαδικασία και μόνο με χρησιμοποίησή τους μπορεί να εξελιχθεί και να μετουσιωθεί. Είναι πάντως ένα θέμα που απασχολεί και τους προπονητές αλλά και γενικότερα όλους τους εμπλεκόμενους του χώρου μας.
Είχες προλάβει να παίξεις καθόλου μπάσκετ ή κατευθείαν σε κέρδισε η προπονητική;
Είχα προλάβει να αγωνιστώ δύο χρόνια σε αντρικό επίπεδο, αλλά ένα χειρουργείο στον πρόσθιο χιαστό με κράτησε πίσω. Είχα όμως μεγάλη αγάπη για το άθλημα και από την επιλογή και τις καλές συγκυρίες που ήρθαν στον δρόμο μου ακολούθησα τον τομέα της προπονητικής.
Σε ποια πρόσωπα αφιερώνεις την άνοδο και ποιοι οι στόχοι σου από δω και πέρα;
Την άνοδο θα ήθελα να την αφιερώσω σε όλο τον Οργανισμό του Τρίτωνα και ειδικά στους ανθρώπους που ήταν εκεί καθημερινά έτσι ώστε να μη λείψει τίποτα από εμάς. Παράλληλα, στην οικογένειά μου που είναι δίπλα μου και με στηρίζει, στις καλές αλλά κυρίως στις κακές μέρες που έχει η δουλειά αυτή.
Καμπερίδης: Σκληρή δουλειά και πίστη στο πλάνο
Από τους πρωταγωνιστές της ιστορικής ανόδου ήταν ο Μιχάλης Καμπερίδης. Το «ΦΩΣ» μίλησε και με τον έμπειρο πάουερ φόργουορντ.
Μπράβο για τη σπουδαία επιτυχία. Με το χέρι στην καρδιά, το περιμένατε ή ήταν κάτι που βγήκε;
Θεωρώ πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, γιατί όταν δουλεύεις σκληρά και έχεις πίστη σε ένα πλάνο και στην ομάδα συνήθως την επιτυχία τη γλυκοκοιτάζεις, αν και όλο τον χρόνο προσπαθούσαμε να κοιτάμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και να κάνουμε μικρά μικρά βηματάκια για να καταφέρουμε στο τέλος να πάρουμε την άνοδο.
Ποια η συμβολή του κόουτς;
Η συμβολή του κόουτς είναι τεράστια γιατί κατάφερε με μια νεανική ομάδα με παιδιά με όχι τόσες παραστάσεις και εμπειρία αλλά με όρεξη και θέληση, με προσθήκη δυο τριών παιδιών πιο έμπειρων, να παίξει πολύ ελκυστικό, σκληρό αλλά και ουσιαστικό μπάσκετ, το οποίο μας οδήγησε στην άνοδο.
Θα συνεχίσεις με τον Τρίτωνα;
Εννοείται πως θέλω να είμαι με την ομάδα στην Α1.
Πού αφιερώνεις την άνοδο;
Την άνοδο την αφιερώνω σε όλους όσοι ήταν δίπλα μου όλο τον χρόνο, σε όσους πίστεψαν σε εμένα, στους φίλους μου, στην οικογένειά μου.
Οι προσωπικοί σου στόχοι;
Για προσωπικούς στόχους δεν μου αρέσει να μιλάω, οπότε θα πω να βάλω σκληρή δουλειά το καλοκαίρι για να είμαι έτοιμος για ακόμη μια απαιτητική χρονιά στο υψηλότερο επίπεδο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ