Τα φωτεινά παραδείγματα Λάρισας και Ψυχικού!

Οι επιτυχίες της Λάρισας και του Ψυχικού έδωσαν μεγάλη χαρά στους λάτρεις της πορτοκαλί μπάλας. Δύο «μικρές» ομάδες κατόρθωσαν να υπερβούν τους εαυτούς τους, η μία με την πρόκρισή της στα ημιτελικά της Basket League και την ιστορική νίκη επί του Παναθηναϊκού και η άλλη με την άνοδο στην Α1.

Λάρισα και Ψυχικό αποτελούν φωτεινά παραδείγματα προς όλους. Ότι και χωρίς πολλά λεφτά μπορείς να πετύχεις κάτι πραγματικά καλό, αρκεί να υπάρχουν κάποια απαραίτητα συστατικά. Όπως η ομοψυχία, η διάθεση για συνεργασία, το καλό κλίμα και η παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Και φυσικά μια διοίκηση που να αγαπάει το μπάσκετ, να έχει το μεράκι αλλά και να μην παρεμβαίνει στο έργο των προπονητών.

Λάρισα και Ψυχικό έχουν την τύχη να διαθέτουν δύο εξαιρετικούς προπονητές. Ο Φώτης Τακιανός κάνει σπουδαία δουλειά στη θεσσαλική ομάδα (δείχνοντας πως είχε αδικηθεί έως τώρα ή ίσως και ο ίδιος να είχε αδικήσει τον εαυτό του), ενώ για τον Γιώργο Ρεμεντέλα δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Τα χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο του Ψυχικού μιλούν από μόνα τους (κοντεύει μια εικοσαετία). Πήρε την ομάδα από τα τοπικά της ΕΣΚΑ και με αργά αλλά σταθερά βήματα έφτασε στο σημείο να έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Basket League! Οι άνοδοι ποτέ δεν ήταν αυτοσκοπός για το Ψυχικό, αλλά έρχονταν ως επακόλουθο της πολύ καλής δουλειάς. Όπως συνέβη και φέτος.

Εδώ να σταθούμε λίγο και στον Τρίτωνα. Αξίζουν μπράβο και σε αυτόν. Τα ίδια θα γράφαμε εάν έπαιρνε εκείνος την άνοδο. Χωρίς δικό του σπίτι (ελλείψει κλειστού στα Σεπόλια, παίζει στου Στρέφη) και με δύο μεγάλα πλήγματα (αποχώρηση Μαυροκεφαλίδη και τραυματισμός Τσόχλα) κατόρθωσε να φτάσει μέχρι τους τελικούς. Η φανέλα του είναι πιο «βαριά» (λόγω του ένδοξου παρελθόντος του), αλλά μιλάμε και εδώ για μια ομάδα γειτονιάς.

Επιστρέφοντας σε Λάρισα και Ψυχικό, το ζητούμενο πλέον είναι να μπορέσουν να σταθούν στο επίπεδο που έφτασαν. Για τη Λάρισα οι προϋποθέσεις είναι καλύτερες. Εκπροσωπεί μια ολόκληρη πόλη, έχει μεγαλύτερο γήπεδο, θέλει να παίξει στην Ευρώπη. Εάν συνεχίσει με την ίδια όρεξη και την ανάλογη σοβαρότητα, μπορεί να καθιερωθεί στην πρώτη γραμμή της Basket League, όπως έκανε ο Προμηθέας.

Για το Ψυχικό τα πράγματα είναι λίγο δυσκολότερα. Το γηπεδικό είναι ένα θέμα (αν και ήδη υπάρχει κινητοποίηση στη δημοτική αρχή), όπως και το οικονομικό. Αγωνιστικά, δεν είναι και τρομερά δύσκολο να διακριθείς, με το επίπεδο της Α1, κακά τα ψέματα, να έχει πέσει (είδαμε τον Άρη των χιλίων προβλημάτων να φτάνει στην οκτάδα). Ένας κορμός καλών Ελλήνων παικτών και λίγοι ξένοι ποιοτικοί αρκούν.

Κλείνοντας, ας ευχηθούμε να μην αποδειχτούν εξαιρέσεις Λάρισα και Ψυχικό. Θέλουμε κι άλλες ομάδες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, ώστε να σκάσει και πάλι το χειλάκι των ρομαντικών φίλων του μπάσκετ!

ΥΓ.: Αυτά με τις αδειοδοτήσεις και τις εγγυητικές ειλικρινά δεν τα καταλαβαίνουμε. Έχει αποδειχτεί ότι εάν ο άλλος θέλει να ξεγελάσει, θα το κάνει. Αφήστε ομάδες και με λιγότερα λεφτά να παίξουν, αρκεί να ξέρουμε ποιος είναι από πίσω και ότι θα είναι συνεπής. Μια καθαρή ματιά αρκεί.