Ολυμπιακός: Έχασε την ευκαιρία, έδωσε δικαιώματα...

H απρόσμενη ήττα από τον Παναθηναϊκό έφερε μεγάλη πίκρα στο μεγάλο λιμάνι. Κανείς δεν την περίμενε. Ακόμη και στο «πράσινο» στρατόπεδο είχαν ως πιθανότερο αποτέλεσμα το να χάσουν στο Φάληρο. Ήταν σε κακή αγωνιστική κατάσταση, βγάζοντας στο παρκέ μία προβληματική εικόνα, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που έπαιζε εξαιρετικό μπάσκετ. Για ακόμη μία φορά όμως αποδείχτηκε πως στα «αιώνια» ντέρμπι, ακόμη και αν υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί, παίζει σημαντικό ρόλο η προετοιμασία. Όχι μόνο η αγωνιστική αλλά και η πνευματική. Και όπως φάνηκε στην πράξη στο τελευταίο εξάλεπτο του αγώνα, όταν η κάθε μπάλα... έκαιγε, οι «πράσινοι» είχαν την αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία με το μέρος τους. Σε αντίθεση με τους γηπεδούχους που άρχισαν να τα... χάνουν και να βάζουν μία έξτρα πίεση στον εαυτό τους, αν και ήταν στο +12 (67-55) στο 34'. Οι γηπεδούχοι ξαφνικά άρχισαν να πνίγονται στο άγχος τους αδικαιολόγητα, με τους φιλοξενούμενους να βρίσκουν απρόσμενα ψυχικά αποθέματα φέρνοντας τα πάνω κάτω.

Μία σωστή διαχείριση του προβαδίσματος χρειάζονταν οι «ερυθρόλευκοι», αλλά εκείνοι έκαναν σχεδόν τα πάντα για να χάσουν. Και είναι κρίμα, γιατί αυτό το θετικό αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός το ήθελε για πολλούς λόγους. Όχι μόνο αγωνιστικούς αλλά και επικοινωνιακούς. Ήθελε μία πειστική εμφάνιση και μία επιβλητική νίκη, δείχνοντας έμπρακτα την αγωνιστική του ανωτερότητα. Αυτό δεν αμφισβητείται. Οι Πειραιώτες διαθέτουν ρόστερ με μεγαλύτερη ποιότητα, έχουν ανώτερη ομάδα και παίζουν καλύτερο μπάσκετ. Φαίνεται και στην πράξη κιόλας στην Ευρώπη. Οι «κόκκινοι» είναι μέσα στην πρώτη πεντάδα και οι «πράσινοι» στην προτελευταία θέση, έχοντας εξελιχθεί σε σάκο του μποξ.

Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα, όμως, δεν το έδειξαν στην πράξη, κατόρθωσαν να χάσουν και έδωσαν το δικαίωμα να τους αμφισβητούν, λεκιάζοντας το εξαιρετικό τους αγωνιστικό προφίλ το τελευταίο δίμηνο. Ήταν ιδανική ευκαιρία για τους «ερυθρόλευκους» να επικρατήσουν, ώστε να έστελναν και μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Ήταν το πρώτο «αιώνιο» ντέρμπι στο ελληνικό πρωτάθλημα στη μετά Βασιλακόπουλου εποχή στην προεδρία της ΕΟΚ, με νέα ΚΕΔ. Με τους Πειραιώτες να επιστρέφουν στην Α1 ύστερα από δυόμισι χρόνια απουσίας. Και σε αυτήν την ιδανική συγκυρία, με νέα εποχή στο ελληνικό μπάσκετ και τους «πράσινους» να έχουν τρανταχτές αδυναμίες στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Ολυμπιακός εξελίχθηκε σε αυτόχειρα. Οι Πειραιώτες είχαν ένα τεράστιο «πρέπει» για νίκη απέναντι στο «τριφύλλι», αλλά στο τέλος αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, απογοητεύοντας τους πάντες με την απόδοσή τους.

Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Είναι ήττα που θα την κουβαλά ο Ολυμπιακός (αγωνιστικά, ψυχολογικά, επικοινωνιακά) τουλάχιστον για τον επόμενο μήνα, έως και την 23η Δεκεμβρίου όταν θα αντιμετωπίσει το «τριφύλλι» για την Ευρώπη στο ΟΑΚΑ. Εκεί θα κληθεί να αντιδράσει αλλά και να δώσει απαντήσεις. «Από κάτι τέτοιες ήττες οι ομάδες δυναμώνουν. Εμείς πρέπει να γίνουμε καλύτεροι και θα γίνουμε» σχολίασε μετά το τέλος του αγώνα ο Γιώργος Μπαρτζώκας και άπαντες περιμένουν να γίνει πράξη η υπόσχεσή του.

Το χρονικό της ήττας

Ο Ολυμπιακός μπορεί να βρέθηκε στο +12 στο 34' και στο +14 στην τρίτη περίοδο, αλλά αν προσέξει κανείς το ματς θα διαπιστώσει πως ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε στα τρία από τα τέσσερα δεκάλεπτα του ματς. Με 14-15 στο πρώτο, πήγε με +3 στα αποδυτήρια (33-36), ενώ στην τελευταία περίοδο επιβλήθηκε με το εντυπωσιακό σκορ 17-33. Το «τριφύλλι» σημείωσε 33 πόντους στο κρίσιμο δεκάλεπτο μέσα στο ΣΕΦ, στο οποίο στην Ευρώπη οι Πειραιώτες έχουν παθητικό 67.5 πόντους...

Καμία αντίρρηση πως το «τριφύλλι» έβαλε αρκετά μεγάλα σουτ, πέτυχε επτά τρίποντα, αλλά παράλληλα έτρεξε στον αιφνιδιασμό, είχε στιγμές που πόνταρε στο κάθετο παιχνίδι και γενικότερα έδρασε με αυτοπεποίθηση. Σε αντίθεση με τους παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα που όχι μόνο ήταν απελπιστικά άστοχοι (πέτυχαν από μόλις δύο τρίποντα σε κάθε ημίχρονο, τελειώνοντας το ματς με το απογοητευτικό 4/27 σουτ πίσω από τα 6.75 μέτρα) αλλά έδειχναν να μην έχουν τις δυνάμεις και το καθαρό μυαλό για να αντιδράσουν.

Πήρε ρίσκο στο ροτέισον και το πλήρωσε

Εδώ, βέβαια, έχει και τις ευθύνες του ο προπονητής. Ήταν ξεκάθαρο πως το σχήμα με Σλούκα, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Φαλ έφερε αποτέλεσμα στον Ολυμπιακό. Με αυτούς (κυρίως) στο παρκέ η ομάδα σημείωσε μία τρομερή τρίτη περίοδο (26-12), παίρνοντας τα ηνία του σκορ, φτάνοντας και στο +12 στο 34'. Ήταν τεράστιο ρίσκο όμως για τον Γιώργο Μπαρτζώκα να μην κάνει καν αλλαγή τους Βεζένκοφ - Παπανικολάου στο δεύτερο μέρος. Ήταν φανερό πως στα τελευταία λεπτά είχαν ξεμείνει από δυνάμεις. Δεν είχαν ανάσες, τους βγήκε κούραση, με τον Βούλγαρο να χάνει και κρίσιμες βολές...

Ο Βεζένκοφ έπαιξε 34 λεπτά, ο Παπανικολάου 30’, ενώ ο σπουδαίος Φαλ 29 λεπτά, με τον Γάλλο να δείχνει και εκείνος στο τέλος ξεθεωμένος από την υπερπροσπάθεια. Παίκτες όπως ο πολύπειρος Πρίντεζης, ο Μακ Κίσικ που ξέρει να αναστατώνει τις αντίπαλες άμυνες και ο πάντα δραστήριος Λαρεντζάκης δεν χρησιμοποιήθηκαν καθόλου στο δεύτερο μέρος, ενώ και ο Ζαν-Σαρλ χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα. Παίκτες που με την παρουσία τους όχι μόνο θα έδιναν το κάτι διαφορετικό στο παιχνίδι του Ολυμπιακού αλλά θα ξεκούραζαν τους βασικούς.

Θα ήταν απόλυτα λογικό ο Γιώργος Μπαρτζώκας να επιλέξει να τελειώσει το ματς με την καλή του πεντάδα. Καμία αντίρρηση. Από την άλλη, όμως, το σχήμα του δεν είχε πλέον την απαιτούμενη φρεσκάδα ούτε και το καθαρό μυαλό σε κρίσιμες στιγμές που η κάθε κατοχή μέτραγε. Φαινόταν άλλωστε και από την... κατηφόρα που είχε πάρει η ομάδα, με το «τριφύλλι» να φέρνει τα πάνω κάτω μέσα σε λίγα λεπτά. Και το οξύμωρο είναι πως ο Ολυμπιακός που διαθέτει μεγαλύτερο βάθος και ποιότητα στο ρόστερ του σε σχέση με τον Παναθηναϊκό (που υστερεί σε αυτό το κομμάτι) φάνηκε εκείνος κουρασμένος στο τέλος, σε αντίθεση με τους «πράσινους» που είχαν ξεκάθαρα περισσότερη ενέργεια. Νέντοβιτς (20 λεπτά), Κασελάκης (18 λεπτά), Σαντ-Ρος (15 λεπτά) έβαλαν μεγάλα σουτ στα τελευταία λεπτά όχι μόνο επειδή είχαν την τύχη με το μέρος τους αλλά επειδή είχαν περισσότερες ανάσες και πιο φρέσκα πόδια.

Η «πράσινη» άμυνα ζώνης τον δυσκόλεψε

Ο Παναθηναϊκός επέλεξε να χρησιμοποιήσει άμυνα ζώνης σχεδόν σε ολόκληρη τη διάρκεια του αγώνα. Μία άμυνα παθητική, όπως συνήθιζε να τη χαρακτηρίζει ο Παναγιώτης Γιαννάκης, η οποία ενδεχομένως να μην «τιμά» την ομάδα που την επιλέγει. Σαν να δείχνει πως «δεν μπορούμε να σας σταματήσουμε στο ένας με έναν, οπότε το πάμε αλλιώς...». Όμως, ούτε είναι παράνομη ούτε και απαγορεύεται. Και ο Δημήτρης Πρίφτης τη χρησιμοποίησε έξυπνα και του έφερε αποτέλεσμα. Είχε στόχο να σταματήσει το γρήγορο μπάσκετ του Ολυμπιακού και την καλή κυκλοφορίας της μπάλας για την οποία και ξεχωρίζει.

Οι Πειραιώτες προσαρμόστηκαν σε αυτήν στην τρίτη περίοδο, κυρίως γιατί έβαλαν σουτ και εκμεταλλεύτηκαν τον θηριώδη Φαλ μέσα στη ρακέτα, ο οποίος ήταν καταπληκτικός. Από το 34' και μετά, όμως, ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ενώ έβλεπε τη διαφορά να μειώνεται, δεν πήρε τάιμ άουτ για να σταματήσει τον ρυθμό του αντιπάλου.

Παράλληλα, άφησε τον Νέντοβιτς να βρίσκει ρυθμό είτε με τους αιφνιδιασμούς που έτρεχε στο ανοιχτό γήπεδο είτε με τα «καυτά» του τρίποντα. Δεν βρέθηκε ποτέ παίκτης-καμικάζι να τον σταματήσει, φτάνοντας τους 24 πόντους στο ματς. Καμία αντίρρηση πως λίγο πιο εύστοχοι να ήταν οι γηπεδούχοι (4/27 τρίποντα σε όλο το ματς, με τους Σλούκα - Ντόρσεϊ μαζί να έχουν 1/12), τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά, αλλά με τα «αν» δεν γράφεται ιστορία…