Ολυμπιακός: Με Ντόρσεϊ κερδίζει και ο Σλούκας

Η μεταγραφή του Ντόρσεϊ στον Ολυμπιακό είναι από αυτές που κρίνουν ξεκάθαρα το πρόσημο σε ό,τι έχει να κάνει με τις κινήσεις ενίσχυσης του έμψυχου δυναμικού μιας ομάδας μπάσκετ. Αν ο Έλληνας γκαρντ δεν είχε πιάσει λιμάνι, τότε το «ερυθρόλευκο» ρόστερ θα ήταν αναμφίβολα ελλιπές και το μέλλον της ομάδας στις εγχώριες και μη διοργανώσεις ξεκάθαρα δυσοίωνο.

Αντίθετα, με την έλευση του πρώην άσου της Μακάμπι Τελ Αβίβ ο Ολυμπιακός βρίσκει έναν αξιόπιστο σκόρερ γεμίζοντας ένα κομβικό κενό, ιδίως μετά την αποχώρηση του παραδοσιακού ηγέτη του στο παρκέ Βασίλη Σπανούλη. Έτσι, σε συνδυασμό και με τις άλλες κινήσεις που έγιναν, το πρόσημο για την ομάδα του Πειραιά στον μεταγραφικό τομέα του καλοκαιριού είναι αναμφίβολα θετικό.

Έχοντας αφουγκραστεί τις αντιδράσεις πολλών φίλων του Ολυμπιακού στο διαδίκτυο (τις οποίες για να είμαστε ειλικρινείς συμμεριζόμαστε), η απόκτηση του Ντόρσεϊ πέρα από ενθουσιασμό προκάλεσε και… ανακούφιση. Διότι με τη φυγή Σπανούλη η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχασε δεδομένα στο σκοράρισμα και -ακόμη πιο σημαντικό- την κύρια επιλογή της για τις στιγμές όπου η μπάλα «καίει».

Ο Ντόρσεϊ -όπως και κανένας άλλος- δεν είναι Σπανούλης, όμως είναι παίκτης που μπορείς να εμπιστευτείς σε τέτοιες στιγμές και δεν διστάζει να αναλάβει την ευθύνη ενός σουτ που ενδεχομένως θα κρίνει ένα ματς. Τέτοιος είναι και ο Σλούκας, ο οποίος επίσης κερδίζει στον… υπερθετικό βαθμό από την έλευση Ντόρσεϊ στον Πειραιά.

Για ποιο λόγο θα συμβεί αυτό; Μα πολύ απλά, έχοντας δίπλα του έναν παίκτη με την επιθετική ευχέρεια και το ένστικτο στο σκοράρισμα όπως ο Ντόρσεϊ, ο Σλούκας αυτομάτως απελευθερώνεται. Διότι πλέον θα έχει ποιοτικό συμπαραστάτη στον επιθετικό τομέα και ταυτόχρονα λιγότερο άγχος, πράγμα που θα του δώσει τη δυνατότητα να λειτουργεί με πιο καθαρό μυαλό και να κάνει πιο σωστές επιλογές.

Διπλό λοιπόν το κέρδος για τον μπασκετικό Ολυμπιακό με την απόκτηση του διεθνούς σούτινγκ γκαρντ. Και για να τα λέμε και όλα, ποια ομάδα δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο; Αποκτώντας δηλαδή έναν αθλητή που προορίζεται για βασικός, να «λύσει» τα χέρια καθιστώντας ακόμα καλύτερο και πιο αποτελεσματικό έναν από τους ήδη υπάρχοντες βασικούς παίκτες.

Πέρα από τον Ντόρσεϊ, κομβικές επίσης είναι και οι προσθήκες των Ουόκαπ και Φαλ. Ο μεν πρώτος αποτελεί μια αξιόπιστη λύση στον «άσο», ο δε δεύτερος δίνει επιτέλους λύση σε μια από τις πιο ηχηρές «πληγές» της ομάδας στην άμυνα. Ήτοι στο «ματσάρισμα» με πολύ ψηλούς αντίπαλους σέντερ (όπως π.χ. οι Ταβάρες και Πλάις) και φυσικά στον τομέα των αμυντικών ριμπάουντ, στον οποίο χώλαινε ιδιαίτερα την προηγούμενη σεζόν.

Στις θέσεις των σέντερ υπάρχει ίσως και το μοναδικό ερωτηματικό. Όχι γιατί ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει λύσεις εκεί, αλλά γιατί μία εξ αυτών, ο Χασάν Μάρτιν, δεν είναι και στην καλύτερή του κατάσταση. Ο Αμερικανός προέρχεται από μακρά αποχή λόγω τραυματισμού και ουδείς γνωρίζει πότε και σε ποιο βαθμό θα είναι απολύτως έτοιμος. Μήπως λοιπόν για μεταγραφικό φινάλε η ομάδα του Πειραιά θα έπρεπε να κινηθεί για «πεντάρι» και όχι για «τριάρι»;