Κατερίνα Ρίζου: «Τα παιδιά δεν μπορούν να διοχετεύσουν την ενέργειά τους»

Η άθληση είναι ίσως η μεγαλύτερη αδικημένη του λοκντάουν. Αν και τόσο απαραίτητη για όλους μας (ακόμα και οι ειδικοί το λένε), παραμένει απαγορευμένη, σε ένα άλλο από τα «τρελά» της εποχής. Το «ΦΩΣ» απευθύνθηκε στην Κατερίνα Ρίζου, γυμνάστρια, η οποία μίλησε για την άσχημη κατάσταση που υπάρχει και δεν έκρυψε το παράπονό της, ειδικότερα βλέποντας τα μικρά παιδιά να… ασφυκτιούν. Παράλληλα, δίνει συμβουλές για να κρατηθούμε σε φόρμα ενόψει καλοκαιριού!

Αρχικά πες μας δυο λόγια για σένα. Προέρχεσαι από τον χώρο του μπάσκετ;

Είμαι 26 χρόνων και έχω τελειώσει το ΤΕΦΑΑ Σερρών. Ναι, από 11 ετών βρίσκομαι στον χώρο του μπάσκετ ως αθλήτρια στις ακαδημίες του Πανιωνίου από το 2004 έως και το 2014. Η ενασχόλησή μου με το άθλημα της καλαθοσφαίρισης ξεκίνησε εντελώς τυχαία, όταν ένα απόγευμα περπατούσα με τον πατέρα μου στη Νέα Σμύρνη και του ζήτησα ξαφνικά να μπούμε στο γήπεδο και να συμμετέχω δοκιμαστικά σε μια προπόνηση. Από τότε λοιπόν μέχρι και σήμερα το μπάσκετ πρωταγωνιστεί στη ζωή μου. Μέχρι τα 18 μου αγωνίστηκα «μέσα από τις γραμμές», όπως λέμε και στη γλώσσα του μπάσκετ, ενώ από τα 18 κι έπειτα με γοήτευσε ο ρόλος του προπονητή, «έξω από τις γραμμές».

Ασχολιόσουν με μικρά παιδιά. Πώς είναι να βρίσκονται τόσο καιρό εκτός δράσης; Μιλάς μαζί τους;

Η αγάπη μου για τα παιδιά με παρακίνησε να ξεκινήσω την προπονητική μου σταδιοδρομία στην ομάδα του Πανσερραϊκού, όπου ανέλαβα μικρούς αθλητές ηλικίας 6-12 ετών. Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώθηκαν η αγάπη μου και η επιθυμία μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με τα παιδιά, ασχολιόμουν στην αρχή αποκλειστικά με τις ακαδημίες. Είναι ευτυχία να διδάσκεις σε ένα παιδί που δεν ξέρει αρχικά να χειρίζεται την μπάλα και στο τέλος του χρόνου να το βλέπεις χαρούμενο να απολαμβάνει τα κατορθώματά του πετυχαίνοντας καλάθια. Δυστυχώς, όμως, οι εξελίξεις του τελευταίου έτους περιόρισαν τους μικρούς αθλητές στα σπίτια τους, κάτι το οποίο δυσχεραίνει την καθημερινότητά τους. Έχουν τόση ενέργεια που δεν υπάρχει η δυνατότητα να τη διοχετεύσουν κάπου ενώ δεν αθλούνται και δεν έχουν εξωσχολικές δραστηριότητες. Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, διατηρώ επαφές με όλους τους μικρούς μου αθλητές και βιώνω μαζί τους αυτήν τη δύσκολη κατάσταση, οπότε με απόλυτη σιγουριά μπορώ να σας μεταφέρω τα παράπονά τους και την απογοήτευσή τους. Ο μόνος τρόπος που σκέφτηκα για να διατηρήσουν σε έναν βαθμό τη φυσική τους κατάσταση και να αξιοποιήσουν δημιουργικά τον ελεύθερό τους χρόνο είναι οι διαδικτυακές προπονήσεις. Αφενός η προπόνηση μπάσκετ εντός σπιτιού είναι ανέφικτη, αφετέρου όμως πρόκειται για μια προσωρινή λύση, ώστε τα παιδιά να μην αποκοπούν από τις αθλητικές δραστηριότητες.

Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στην ψυχική υγεία τους ο εγκλεισμός;

Ο εγκλεισμός μόνο αρνητικά μπορεί να επιδράσει στην ψυχική υγεία των παιδιών, αφού η πολύωρη απορρόφηση με τον υπολογιστή και το διαδίκτυο για την παρακολούθηση των σχολικών μαθημάτων τους προκαλεί συνεχή εκνευρισμό και οδηγεί σε επιθετική συμπεριφορά. Η προσπάθεια των γονιών να πείσουν τα παιδιά για τις βλαπτικές επιδράσεις της πολύωρης απασχόλησης με την οθόνη, ενώ ταυτόχρονα τα παιδιά εξαναγκάζονται να παρακολουθούν πολλές ώρες τα διαδικτυακά τους μαθήματα, προκαλεί τον ψυχικό τους διχασμό. Ωστόσο, ο εγκλεισμός επιδρά και στη σωματική τους υγεία, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα βιώνουν μια καθιστική ζωή. Γι’ αυτόν τον λόγο παρατηρούνται διατροφικές παρασπονδίες, που οδηγούν σε αύξηση του σωματικού τους βάρους. Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό παιδικής παχυσαρκίας έχει αυξηθεί λόγω της εκτεταμένης χρήσης της τεχνολογίας, οπότε λόγω της παρούσας κατάστασης αναμένουμε περαιτέρω αύξηση αυτού του ποσοστού.

Εσύ τα καταφέρνεις μακριά από τον χώρο εργασίας σου; Πώς ξεδίνεις;

Η φύση του επαγγέλματός μου απαιτεί αυξημένα αποθέματα ενέργειας, οπότε αυτή η απότομη διακοπή με δυσκόλεψε αρκετά, αφού δεν μπορούσα να προσαρμοστώ στην αδράνεια και στην απραξία που μας επιβλήθηκαν. Ωστόσο, αποφάσισα να μην επιτρέψω να διαταραχθούν η ψυχική και σωματική μου υγεία, επιλέγοντας να αξιοποιώ τον χρόνο μου δημιουργικά. Αρχικά λοιπόν επικεντρώθηκα στην εντατική προσωπική προπόνηση, δεδομένου του ελεύθερου χρόνου που πλέον είχα, αλλά και στην προσωπική μου επιμόρφωση στα εργασιακά μου αντικείμενα, δηλαδή την προπονητική στο μπάσκετ και την εκγύμναση σε μαζικό αθλητισμό.

Ποια τα οφέλη της γυμναστικής απέναντι στον κορονοϊό;

Η συμμετοχή στην άσκηση μόνο οφέλη μπορεί να αποφέρει στον οργανισμό μας. Ειδικά όμως το τελευταίο διάστημα είναι ακόμα πιο αναγκαίο να ασκούμαστε. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από τη δραστηριότητα ο οργανισμός διατηρείται πιο δυνατός και υγιής, ενισχύεται δηλαδή αρκετά το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο είναι αυτό που μας προστατεύει από το να νοσήσουμε. Γι’ αυτό λοιπόν καλό θα ήταν να εντάξουμε όλοι την άσκηση στην καθημερινότητά μας.

Τα γυμναστήρια μπορεί να είναι κλειστά, αλλά έχουμε τη δυνατότητα να αθλούμαστε σε εξωτερικούς χώρους. Προτείνετέ μας κάποιες ασκήσεις που να μπορούν να τις κάνουν οι περισσότεροι.

Η γκάμα των ασκήσεων που υπάρχει και εκτός γυμναστηρίου ποικίλλει και μπορεί να καταστεί εξίσου αποδοτική. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε ότι οποιαδήποτε άσκηση επιλέξουμε να κάνουμε, θα πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό, ώστε να αποφύγουμε τυχόν σοβαρούς τραυματισμούς λόγω λανθασμένης, πολλές φορές, τεχνικής στην εκάστοτε άσκηση.

Μια λύση που αποτελεί ένα από τα ελάχιστα θετικά του κορονοϊού είναι η εκμετάλλευση της φύσης. Οι μεγάλες εκτάσεις πρασίνου που έχει η χώρα μας, όπως και οι παραθαλάσσιες εκτάσεις της, μας επιτρέπουν να κάνουμε πολλές δραστηριότητες. Ένα παράδειγμα λοιπόν αποτελεί ο σχεδιασμός πεζοπορίας σε συνδυασμό με ένα υπαίθριο πρόγραμμα γυμναστικής.

Μερικές λοιπόν από τις βασικές ασκήσεις που μπορούμε να κάνουμε σπίτι μας ή σε κάποιον εξωτερικό χώρο είναι: σανίδα (plank), καθίσματα με το βάρος του σώματος (squats), άλμα – κάθισμα (jump squats), προβολές (lunges), κάμψεις (pushups), επιτόπιο τρέξιμο (skipping), pushups σε συνδυασμό με άλμα (burpees) και τέλος το αργό υπαίθριο τρέξιμο (jocking), ασκήσεις κοιλιακών και ραχιαίων.

Οι αρχάριοι τι πρέπει να προσέχουν;

Η προπόνηση των αρχάριων θα πρέπει να είναι πολύ ελεγχόμενη και προσεκτική, διότι ενέχει πολλούς και επικίνδυνους τραυματισμούς, όπως θλάσεις, μυϊκές συσπάσεις, τραυματισμούς στις αρθρώσεις κ.ά. Γι’ αυτό λοιπόν, αν δεν επιθυμούν να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό, μπορούν να ξεκινήσουν με ένα αργό, υπαίθριο τρέξιμο, το οποίο είναι ελεγχόμενο και σχεδόν καθόλου επικίνδυνο. Συνιστάται 20’-30’, 3-4 φορές την εβδομάδα. Καλό θα ήταν σε οποιοδήποτε προπονητικό πρωτόκολλο ακολουθούν οι ασκούμενοι να υπάρχουν οι διατάσεις στο τέλος της προπόνησης, κάτι το οποίο αποτρέπει άκρως αποτελεσματικά τους τραυματισμούς.

Ο επίλογος δικός σου.

Εύχομαι όλη αυτή η κατάσταση με τον ιό να τελειώσει όσο το δυνατόν ανώδυνα για όλους μας. Να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας και να μυηθούμε όλοι στον αθλητισμό, που μόνο οφέλη έχει.