Γιαννάκης: «Ο ημιτελικός με τη Γαλλία το 2005 διαμόρφωσε το DNA της Εθνικής»

Συνέντευξη με κύριο θέμα την Εθνική ομάδα μπάσκετ και τον ημιτελικό με τους Γάλλους το 2005 παραχώρησε σε γαλλικό περιοδικό ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός της «γαλανόλευκης» υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως ήταν ένα παιχνίδι που... σφυρηλάτησε το μπασκετικό DNA της Εθνικής για πολλά χρόνια και αποτελεί ορόσημο για την ιστορία της.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Παναγιώτης Γιαννάκης στο «Basket Mag»:

Για το μυστικό της επιτυχίας της Εθνικής του 2005: «Είχαμε πολύ καλό κλίμα στα αποδυτήρια, οι παίκτες μου ήταν εξαιρετικοί χαρακτήρες και μέρα με τη μέρα τονωνόταν η αυτοπεποίθησή μας και οι δεσμοί μας γίνονταν πιο ισχυροί. Δεν είχαμε συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού και έναν σταρ, αλλά οι πρωταγωνιστές άλλαζαν σε κάθε αγώνα. Όλοι οι παίκτες ένιωθαν σημαντικοί στην ομάδα και αυτό δημιουργούσε μια υγιή ατμόσφαιρα».

Για την αγωνιστική φιλοσοφία της Εθνικής: «Το μότο μας ήταν ότι η άμυνα είναι σαν να βάζεις λεφτά στην τράπεζα και η επίθεση σαν να τα παίζεις στο χρηματιστήριο. Η φιλοσοφία μας είναι να παίζουμε στο ρυθμό που μας ταίριαζε. Είχαμε 11 παίκτες που μπορούσαν να παίξουν σε 2-3 θέσεις, μόνο ο Λάζαρος ήταν κλασικός σέντερ. Είχαμε μεγάλο ροτέισον και οι παίκτες κέρδιζαν χρόνο στο παρκέ λόγω της αμυντικής τους συνεισφοράς».

Για τη νίκη επί της Γαλλίας στον πρώτο γύρο και τις δυσκολίες στον ημιτελικό: «Στον πρώτο γύρο είχαμε κερδίσει τη Γαλλία, αλλά στον ημιτελικό ήξεραν τι να περιμένουν από μας και δεν μας υποτίμησαν. Ο εγωισμός τους είχε πληγωθεί γιατί ήταν το φαβορί και είχαν έξτρα κίνητρο. Επίσης προσάρμοσαν το παιχνίδι τους στο δικό μας».

Για το αν πίστευε στην ανατροπή στο τελευταίο λεπτό: «Μισώ την ήττα και όσο δεν ακούγεται η κόρνα της λήξης, πάντα υπάρχει τρόπος να κερδίσεις. Πίστευα πως υπήρχαν τρόποι να επιστρέψουμε στο ματς και να κερδίσουμε. Αυτό είχα στο μυαλό μου. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι μπορείς να γυρίσεις ένα τέτοιο παιχνίδι, αλλά δεν θα σταματούσαμε την προσπάθεια, αυτό ήταν σίγουρο».

Για τη στρατηγική που ακολούθησε στα τελευταία λεπτά: «Η στρατηγική μου ήταν να πάμε σε περισσότερες κατοχές και πιο γρήγορο παιχνίδι χρησιμοποιώντας παίκτες με πλεονέκτημα όπως τον Παπαλουκά απέναντι στον Πάρκερ. Φυσικά πήραμε το ρίσκο να κάνουμε φάουλ για να μην κυλά ο χρόνος. Για να ανατρέψεις ένα τέτοιο ματς θα πρέπει και ο αντίπαλος να κάνει λάθη ή να είναι άστοχος, κάτι που συνέβη. Όμως κι εμείς ήμασταν σε ετοιμότητα, πνευματική και σωματική, να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία που θα μας δινόταν. Είπα στους παίκτες μου να μην κοιτάζουν το σκορ ή το χρόνο και να είναι επιθετικοί, όχι παθητικοί. Η Γαλλία προσπάθησε να παίξει με το χρόνο και αυτό μας βοήθησε».

Για τη χαμένη βολή του Ριγκοντό: «Δεν ήταν η πρώτη μας επιλογή να κάνουμε φάουλ στον Ριγκοντό, αλλά από τη στιγμή που πήρε την μπάλα και θέλαμε να σταματήσουμε το χρόνο, δεν είχαμε άλλη επιλογή. Δεν περιμέναμε να χάσει μία βολή, αλλά το ελπίζαμε. Πολλοί μεγάλοι παίκτες έχουν χάσει κρίσιμες βολές στο παρελθόν».

Για το τρίποντο της νίκης: «Δεν ήταν τυχερό το τρίποντο της νίκης. Ήταν ένα σουτ που ήρθε από τις συνήθειες των προπονήσεών μας. Το έκανε ο Διαμαντίδης, ένας εξαιρετικός σουτέρ μετά από διείσδυση ενός πολύ ταλαντούχου γκαρντ, του Ζήση, ο οποίος ήταν πολύ νεαρός αλλά πολύ ώριμος για την ηλικία του. Τράβηξε πάνω του δύο αμυντικούς, εκείνος διάβασε καλά το παιχνίδι και έδωσε την πάσα στον Διαμαντίδη πίσω του. Είχαμε δουλέψει αυτή τη φάση, γιατί σχεδόν πάντα σου προσφέρει ελεύθερο σουτ. Ακόμη κι αν αστοχούσε ο Διαμαντίδης, το σχέδιο είχε δουλέψει. Όμως ευστόχησε γι’ αυτό το ματς αυτό έγινε θρυλικό».

Για τη σημασία του αγώνα αυτού για το ελληνικό μπάσκετ: «Είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παιχνίδια στην ιστορία της εθνικής μας ομάδας, γιατί διαμόρφωσε και το DNA που μας χαρακτήριζε τα επόμενα χρόνια και αποδείχτηκε μια από τις πιο σημαντικές νίκες στην ιστορία μας. Ο Έλληνας σχολιαστής (σ.σ. Βασίλης Σκουντής) είπε τότε "Βάλτο αγόρι μου". Ήταν μια ευχή πολύ αυθόρμητη, που εξέφραζε τις σκέψεις όλων μας εκείνη τη στιγμή. Η φράση αυτή χρησιμοποιείται ακόμη και τώρα σε παρόμοιες καταστάσεις σε όλη τη χώρα. Σίγουρα είναι ένα παιχνίδι-ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ».

Για τον τελικό με τη Γερμανία: «Πήγαμε στον τελικό με μεγάλη αυτοπεποίθηση μετά τις προκρίσεις μας στις προηγούμενες φάσεις. Είχαμε φουλ ενέργεια, πάθος και κίνητρο. Κυρίως όμως η ομάδα πίστευε στον τρόπο παιχνιδιού μας. Πάντως είχαμε στο μυαλό μας τη δυσκολία της αποστολής μας. Ο Νοβίτσκι έκανε ένα εξαιρετικό τουρνουά και με δικό του καλάθι η Γερμανία είχε νικήσει την Ισπανία στον ημιτελικό. Η αντιμετώπισή του θα ήταν κλειδί για τη διαχείριση του αγώνα, αλλά είχε 6/17 σουτ».