Ω, ω, ω, Όμορφη Θεσσαλονίκη και ο κλαυσίγελος ΕΟΚ και ΕΣΑΚΕ...

Μέρες Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης βιώνει η “νύφη του Θερμαϊκού”, η πιο ερωτική πόλη της Ελλάδας, εδώ που τρως τους καλύτερους μεζέδες και έχει τις πιο “προσεγμένες” σε στιλ και ντύσιμο γυναίκες.

Ω, ω, ω, Όμορφη Θεσσαλονίκη και ο κλαυσίγελος ΕΟΚ και ΕΣΑΚΕ...

Κάθε όμορφο Σεπτέμβριο αυτή η πόλη γίνεται η πιο σύγχρονη πόλη του κόσμου. Γίνεται μια πόλη “επίκεντρο των Βαλκανιών”, γίνεται η πόλη που “θα συνδέει δύο ηπείρους” και… εξηνταδώδεκα πλανήτες, είναι η πόλη που ό,τι νέα τεχνολογική ανακάλυψη ΘΑ εφαρμοστεί προσεχώς.

Αυτό το βιολί που παίζει στον ίδιο τόνο εδώ και δεκαετίες, πρέπει να μεταφέρει κάποιος στους πολιτικούς από όποιο κόμμα, χώρο, τάξη προέρχονται, ότι δεν αρέσει στους Θεσσαλονικείς. Προφανώς και δεν αρέσει και σε κανέναν άλλον, αλλά εδώ το βιώνουμε.

Στο παρελθόν έχουν ακούσει τα αυτιά του Θεσσαλονικιού για υποθαλάσσιες οδούς, έχουν ακούσει για ανάπτυξη του λιμανιού, έχουν ακούσει για κατασκευή σύγχρονων γηπέδων, μικρών η μεσαίων αθλητικών εγκαταστάσεων για να στηριχθεί ο μαζικός αθλητισμός…

Αυτή η πόλη μετατρέπεται στην πιο σύγχρονη πρωτεύουσα του εμπορίου κάθε όμορφο Σεπτέμβριο, στο κέντρο του κόσμου.

Αυτή η πόλη είναι η ίδια πόλη που τους υπόλοιπους 11 μήνες παίζει να χρειάζεται ένας οδηγός να αλλάζει δύο φορές τις αναρτήσεις του γιατί δεν υπάρχουν δρόμοι.

Αυτή η πόλη είναι η ίδια πόλη που σφύζει από ανεργία ειδικά στις νεαρές ηλικίες (ναι ΟΚ και αλλού συμβαίνει αυτό), αυτή η πόλη είναι η ίδια πόλη που παρακμάζει στον ίδιο τόνο κάθε χρόνο σε πολλαπλά επίπεδα, που χάνει την ποιότητα ζωής που άλλοτε προσέφερε.

Κάθε όμορφο Σεπτέμβριο λύνεται το πρόβλημα συγκοινωνίας, κάθε 11 υπόλοιπους μήνες αναρωτιέται κανείς αν πρέπει να κλαίει ή να γελάει με όσα βιώνει για να μεταβεί με τις δημόσιες συγκοινωνίες.

Προσοχή: Δεν είναι η καταγραφή μιας μιζέριας όλα τα παραπάνω. Άλλωστε ο κάθε πολίτης ορίζει την μοίρα του και ο κάθε λαός την δική του επίσης. Προφανώς και στους Θεσσαλονικείς (μας) ανήκει σε μεγάλο βαθμό μερίδιο ευθύνης για όσα (δεν) συμβαίνουν, αλλά η καραμέλα του Σεπτεμβρίου έχει λιώσει πια.

Δεν χρειάζονται οι Θεσσαλονικείς όμορφα λόγια. Χρειάζονται πράξεις, αποφάσεις, δράσεις, χρειάζονται τα αυτονόητα, που δεν έχουν και είναι απαραίτητα για να θεωρηθεί η πόλη τους μια… κανονική πόλη.

Για το μετρό που δεν θα λειτουργήσει ούτε το 2020 όπως πρόσφατα ενημερώθηκαν οι Θεσσαλονικείς, έχει πλέον ξεπεράσει σε γέλιο τα ανέκδοτα με τους Πόντιους ή τις ξανθιές. Μιλάμε για μία γραμμή που δεν θα συνδέει καν τα δύο άκρα της πόλης και παλεύουν δεκαετίες…

ΥΓ: Το πρωτάθλημα ξεκινάει σε 20 μέρες και ο ΕΣΑΚΕ δεν έχει βρει χορηγό (ή χορηγούς) για να το στηρίξει οικονομικά, η ΕΟΚ δεν έχει αλλάξει τα πρόσωπα στην ΚΕΔ που είχαν αποφασίσει οι ομάδες και είχε αποδεχθεί η ομοσπονδία και φυσικά δεν υπάρχει κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Αυτοί που διοικούν τις ομάδες που θα “κλαίνε” μέσα στη σεζόν, είναι για γέλια. Μηδενός εξαιρουμένου…