Έμπαινε Σπανούλη, έμπαινε...

Eίναι γεγονός πως το πρώτο δίμηνο αποχής του Βασίλη Σπανούλη από την αγωνιστική δράση λόγω τραυματισμού (πρόβλημα στο αριστερό γόνατο), στο ξεκίνημα της σεζόν, τον πήγε πίσω από θέμα φυσικής και αγωνιστικής κατάστασης, αν και είχε πραγματοποιήσει μία εξαιρετική προετοιμασία, δουλεύοντας με προσοχή και συνέπεια το σώμα του. Απουσίασε από τα πρώτα 10 ματς του Ολυμπιακού στην EuroLeague, η ομάδα έμαθε να δουλεύει και να προχωρά δίχως εκείνον, ενώ και ο αρχηγός των "ερυθρολεύκων" δεν είχε τον απαιτούμενο χρόνο ώστε να μάθει να συνεργάζεται και να βγάζει αυτοματισμούς με τους νέους του συμπαίκτες. Ναι μεν οι Πειραιώτες τα τελευταία χρόνια ποντάρουν και βασίζονται στον "χρυσό" γηγενή κορμό τους, ο οποίος τους έχει οδηγήσει σε τέσσερις τελικούς Final Four μέσα σε έξι χρόνια, αλλά φέτος είναι μία ιδιαίτερη και διαφορετική σεζόν. Οι "ερυθρόλευκοι" - με εξαίρεση τον Νίκολα Μιλουτίνοβ - άλλαξαν σχεδόν όλους τους ξένους παίκτες (κάτι που είχαν να πράξουν εδώ και αρκετές σεζόν) και οι "νέοι" ήθελαν χρόνο να προσαρμοστούν με τους "παλιούς".

Με το που επέστρεψε ο Βασίλης Σπανούλης στην αγωνιστική δράση, πραγματοποίησε καλές εμφανίσεις, ανέβασε το επίπεδο της ομάδας σε σκορ και δημιουργία, αλλά είχε βέβαια και τις κακές του στιγμές. Τα σκαμπανεβάσματα όμως ήταν αναμενόμενα. Αυτό όμως που έκανε κυρίως εντύπωση, ήταν το γεγονός πως ο 35χρονος γκαρντ είχε... χάσει το βασικό αγωνιστικό του στοιχείο-προτέρημα. Τα ντράιβ μέσα στην ρακέτα, το γρήγορο πρώτο βήμα, τις σήμα-κατατεθέν διεισδύσεις του, με τις οποίες "τρύπαγε" την κάθε άμυνα, δημιουργώντας συνεχώς ρήγματα στον αντίπαλο. Έδειχνε μία ταχύτητα πιο πίσω. Και αυτό ήταν ξεκάθαρο και στα στατιστικά. Μέχρι και πριν το ματς με την Βαλένθια, ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε 16/43 δίποντα και 22/58 τρίποντα. Επεδίωκε κυρίως να σουτάρει από την περιφέρεια και πλησίαζε λιγότερο κοντά στο καλάθι. Δεν έμπαινε συχνά μέσα στην ρακέτα, ενώ ακόμη και όταν το έπραττε δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός. Αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με την στρατηγική η με το γεγονός πως οι αντίπαλοι έκλειναν τους διαδρόμους. Δεν ένιωθε και ο ίδιος γερά τα πόδια του, στο 100%, για να λειτουργήσει όπως θέλει και ξέρει, ώστε να πράξει περίφημα τα χαρακτηριστικά του μπασίματα, τελειώνοντας τις φάσεις με σπάσιμο μέσης μένοντας για ώρα στον αέρα.

Στα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού όμως, και ειδικά στις αναμετρήσεις απέναντι στην ΑΕΚ στον τελικό και κόντρα στην Βαλένθια στο ΣΕΦ, είναι ξεκάθαρο πως ο Βασίλης Σπανούλης αισθάνεται τα πόδια του (και πάλι) γερά και δυνατά. Παίζει μπάσκετ με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, νιώθει περισσότερο σίγουρος για το κορμί του και φροντίζει να κάνει έξοχα αυτό για το οποίο φημίζεται εδώ και χρόνια. Να "τρυπάει" την άμυνα σε κάθε ευκαιρία με τις διεισδύσεις του, να δημιουργεί ρήγματα στον αντίπαλο και να τελειώνει με απολαυστικό τρόπο τις φάσεις με τα χαρακτηριστικά του μπασίματα, εκμεταλλευόμενος το γρήγορο πρώτο βήμα του."Έμπαινε Σπανούλη, έμπαινε". Σε αυτό άλλωστε είναι από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη (αν όχι ο καλύτερος) εδώ και χρόνια. Σε μία δύσκολη αγωνιστική περίοδο για τους Πειραιώτες, ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης τους βγήκε (για ακόμη μία φορά) μπροστά. Έτσι άλλωστε είναι μαθημένος να κάνει.

Όσοι τον γνωρίζουν καλά, μπορούν να καταλάβουν πως όταν ο "Μπίλης" λειτουργεί έτσι, νιώθει πρώτα καλά με τον εαυτό του. Πλέον έχει μπει και πάλι σε leader-mode. Ο "ένας για όλους", ο οποίος φωνάζει εδώ και χρόνια "παρών", έχει επιστρέψει στις top-class εμφανίσεις και πλέον έχει δώσει το σύνθημα για να τον ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι. Ο Βασίλης Σπανούλης αντέδρασε. Και το λέμε αυτό γιατί στο περασμένο μεγάλο "διπλό" στην Μαδρίτη επί της Ρεάλ, ο αρχηγός των "ερυθρολεύκων" ήταν κατώτερος των περιστάσεων στην επίθεση. Μόχθησε στην άμυνα, μοίρασε 5 ασίστ, αλλά τέλειωσε το ματς δίχως πόντο για πρώτη φορά φέτος, έχοντας 0/2 δίποντα, 0/4 τρίποντα και 0/2 βολές. Κόντρα στην Βαλένθια, όμως, ήταν απολαυστικός, βγάζοντας στο παρκέ τον καλύτερο του εαυτό, πραγματοποιώντας (σύμφωνα με την στατιστική) την κορυφαία του εμφάνιση εδώ και τρία χρόνια! Διάβασε έξυπνα την αντίπαλη άμυνα και στον παραμικρό διάδρομο, φρόντιζε να "τρυπάει" σε κάθε ευκαιρία την άμυνα των Ισπανών. Γρήγορο πρώτο βήμα, μπασίματα με αποφασιστικότητα (είτε από την αριστερή, είτε από την δεξιά πλευρά) και έξοχα τελειώματα μέσα στην ρακέτα με τις χαρακτηριστικές διεισδύσεις του, αξιοποιώντας τα σκριν των συμπαικτών του, νικώντας στον αέρα κάθε αντίπαλο που έμπαινε μπροστά του. Ολοκλήρωσε το ματς με 25 πόντους, έχοντας 9/13 δίποντα και 1/3 τρίποντα, συν 4/4 βολές. Πλέον, επιδιώκει και πάλι να εκτελεί περισσότερα συχνά μέσα στην ρακέτα (όντας ξανά αποτελεσματικός) και λιγότερα από την περιφέρεια, ξεκάθαρο δείγμα πως αισθάνεται και πάλι γερά τα πόδια του. Σε όλα αυτά προσθέστε και 9 ασίστ, με μόλις 1 λάθος σε 28 λεπτά συμμετοχής, σε μία σχεδόν τέλεια εμφάνιση, δείγμα του υψηλού επιπέδου του, αλλά και της κλάσης του, στην οποία υποκλίθηκε μετά το τέλος του αγώνα και ο προπονητής της Βαλένθια.

Πλέον, ο Βασίλης Σπανούλης θα έχει δίπλα του στην περιφέρεια και τον Μπόμπι Μπράουν. Ο νεοαποκτηθείς Αμερικανός γκαρντ, μπορεί να δώσει μεγαλύτερο νεύρο, περισσότερη ενέργεια και ταχύτητα και κυρίως ικανότητα στο να βάλει την μπάλα στο καλάθι, σε σύγκριση με την μέχρι τώρα αναιμική παρουσία του (απογοητευτικού) Μπράιαν Ρόμπερτς. Ο μέχρι πρότινος παίκτης των Χιούστον Ρόκετς, μπορεί να έχει χάσει μέρος της δυναμικής του σε σύγκριση με τον εαυτό του που είχε βγει πρώτος σκόρερ της EuroLeague το 2013 (με την Σιένα), αλλά αναμφίβολα πρόκειται για έναν γκαρντ με υψηλή ποιότητα, ο οποίος είναι καλός σουτέρ, διαθέτοντας εκτελεστικό ένστικτο, τόσο κοντά, όσο και μακριά από το καλάθι, όντας ικανότατος στο να σουτάρει μετά από ντρίμπλα. Είχε ανάγκη από ένα τέτοιο "ασόδυο" στο ρόστερ του ο Ολυμπιακός Αν καταφέρει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και τους ταιριάξει στην βασική πεντάδα του, τότε οι "ερυθρόλευκοι" θα ανέβουν επίπεδο, ειδικά στην επίθεση, στον δρόμο και στόχο που έχουν χαράξει για την πρόκριση στο Final Four του Βελιγραδίου.