Τώρα το πρωτάθλημα, του χρόνου Ευρωλίγκα

Καλώς ή κακώς ο Ολυμπιακός έχει έναν και μοναδικό μεγάλο αντίπαλο στην Ελλάδα: Τον «αιώνιο» αντίπαλο Παναθηναϊκό. Οι επιτυχίες του ενός μεγεθύνουν τις αποτυχίες του άλλου και τούμπαλιν. Το ίδιο συνέβη φυσιολογικά και στην περίπτωση του φετινού φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, όπου ο ΠΑΟ κατανίκησε την ομάδα που στον αμέσως προηγούμενο αγώνα της είχε κερδίσει τους Πειραιώτες.

Δεν ήταν και δύσκολο να «πιάσει» κανείς τον παλμό των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων το βράδυ της Κυριακής, μετά την κούπα που πανηγύρισε ο Παναθηναϊκός. Είναι, άλλωστε, αναπόφευκτο να γίνονται αμέσως συγκρίσεις για τις πορείες που έχουν διαγράψει εσχάτως οι δύο ομάδες, για τις επιλογές που έγιναν και φυσικά για τα αποτελέσματα της καθεμιάς.

Εύλογα το μυαλό των φίλων του Ολυμπιακού στριφογύριζε στα συνεχόμενα φάιναλ φορ δίχως τρόπαιο, στη φυγή των παικτών που ήταν «πρώτα βιολιά» στην πορεία της σεζόν 2022-2023 (Σάσα Βεζένκοφ, Κώστας Σλούκας), στην επιλογή του καλοκαιριού να μη γίνει τελικά κίνηση για τον Κέντρικ Ναν. Και σε αρκετά ακόμη, παρεμφερή.

Η αποτυχία, όμως, δεν πρέπει να… κονταίνει τη μνήμη. Το ότι ο Παναθηναϊκός κατέκτησε την Ευρωλίγκα δεν διαγράφει τις επιτυχίες του μπασκετικού Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια. Ουδείς πρέπει να ξεχνάει ότι από το… συνονθύλευμα του Ντέιβιντ Μπλατ η ομάδα με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο τιμόνι επανήλθε στην ελληνική κορυφή και στην ευρωπαϊκή ελίτ για τρία συναπτά έτη. Και φυσικά ουδείς πρέπει να ξεχνάει ότι σε αυτό το διάστημα ο ΠΑΟ είχε… ξεχάσει τι σημαίνει νίκη σε ντέρμπι.

Σε κάθε περίπτωση, το… θολωμένο μυαλό δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος. Η Ιστορία, άλλωστε, έγραψε και δεν ξεγράφει. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ελέγξει τι κάνει ή τι δεν κάνει ο Παναθηναϊκός, παρά μόνο τι κάνει ο ίδιος. Και είναι, πάντως, γεγονός ότι μετά το αποτυχημένο φάιναλ φορ η ομάδα του Πειραιά οφείλει να αντιδράσει. Και αυτό που πρέπει να κοιτάξει, για αρχή, είναι ακριβώς μπροστά της: Την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος.

Αυτός, άλλωστε, ήταν εξαρχής ο βασικός στόχος των «ερυθρόλευκων», να διατηρήσει τα σκήπτρα εντός των συνόρων. Εκεί, λοιπόν, οφείλει να εστιάσει ο Ολυμπιακός, δίχως περισπασμούς και προστριβές. Εφόσον αυτός ο στόχος επιτευχθεί, η ομάδα του Πειραιά εδραιώνει την εδώ και χρόνια κυριαρχία της στην Ελλάδα, κερδίζει χρόνο και ηρεμία και θα είναι σε θέση να βάλει πλώρη για τον νέο μεγάλο στόχο της επόμενης σεζόν: Την κατάκτηση της Ευρωλίγκας.

Διότι, κακά τα ψέματα, το ελληνικό πρωτάθλημα είναι μεν αναμφίβολα πολύ σημαντικό και θα χρησιμεύσει ως έναν βαθμό σαν ένα είδος «εξιλέωσης» στα μάτια των Ολυμπιακών φιλάθλων, που σίγουρα θα κουβαλούν στο πίσω μέρος του μυαλού τους το φετινό φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας για καιρό. Όμως αυτό που πραγματικά λείπει από τους Πειραιώτες είναι ο ευρωπαϊκός τίτλος και εκεί θα πρέπει να εστιάσει η ομάδα άμεσα και το κυριότερο ξεκάθαρα.

Γιατί το λέμε αυτό; Σχεδόν όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού -και ίσως και κάποιοι του… Παναθηναϊκού- χλεύασαν τον Εργκίν Αταμάν όταν μετά τον ερχομό του στον «πράσινο» πάγκο δήλωσε ευθαρσώς ότι «εγώ ήρθα για να πάρω την Ευρωλίγκα». Πότε ήταν, αλήθεια, η τελευταία φορά που ακούσατε άνθρωπο του Ολυμπιακού να πει δημόσια και καθαρά το ίδιο; Καιρός είναι λοιπόν να το κάνει και -κυρίως- να το υποστηρίξει με πράξεις…