Ο ΠΑΟ έπαιξε μπάσκετ αλάνας

Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλύτερος στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, έπαιξε σαν ομάδα, είχε μεγαλύτερο, από κάθε άλλο παιχνίδι της σειράς, επιθετικό πλουραλισμό και τέλος επικράτησε σε ένα κομβικό κομμάτι που είναι τα ριμπάουντ.

Στο προηγούμενο παιχνίδι το σχόλιό μου κατέληγε στους συνολικούς πόντους που πέτυχαν οι ξένοι παίκτες , που ήταν μόλις 23, και που κατά την άποψη μου ήταν ο βασικός λόγος που ο Ολυμπιακός έμεινε στους 58 πόντους και κατ΄επέκταση ήταν ο βασικός λόγος που έχασε. Αυτή τη φορά ο συνολικός αριθμός πόντων των ξένων παικτών του Ολυμπιακού ήταν 51, υπερδιπλάσιοι δηλαδή και έτσι φυσιολογικά ο Ολυμπιακός βρήκε σκορ, έφτασε τους 92 πόντους και με αυτή την επιθετική συγκομιδή ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να χάσει.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Ολυμπιακός μπήκε στο παιχνίδι με σαφή σκοπό να ακουμπήσει τη μπάλα στο χαμηλό ποστ στον Πρίντεζη και η ιδέα αυτή απέδωσε και πόντους που πήρε αλλά και τα γρήγορα 2 φάουλ που πήρε από τον Σινγκλετον.

Επίσης ο Ολυμπιακός έψαξε αρκετά το ανοιχτό γήπεδο και ακόμη και όταν δεν εύρισκε καλάθι στον πρωτεύοντα αιφνιδιασμό πήγαινε σε γρήγορες μέσες επιθέσεις με φανερό σκοπό να απαγκιστρωθεί από το παιχνίδι 5 εναντίον 5 που τα μεγάλα και αθλητικά κορμιά του Παναθηναικού του δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα.

Ο Ολυμπιακός απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη επιθετική ισχύ όταν στο παιχνίδι μπήκαν ο Μακλίν, που ήταν σε εξαιρετική μέρα και σαφώς πιο χρήσιμος από τον για άλλη μια φορά μέτριο Μιλουντίνοφ, και ο Ρόμπερτς που του έδωσε και το περιφερειακό σουτ, που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός αλλά και μια μεγαλύτερη ηρεμία στην οργάνωση του παιχνιδιού.

Ο Παναθηναικός στηρίχθηκε στους βασικούς άξονες του επιθετικού του παιχνιδιού που έχει παρουσιάσει στη σειρά των τελικών, δηλαδή στις προσωπικές φάσεις αρχικά του Καλάθη, που ήταν εξαιρετικός για άλλη μια φορά, και στη συνέχεια του Τζέιμς και στο παιχνίδι στο χαμηλό ποστ με Ρίβερς, Λοτζέσκι και όταν έπαιζε και Αντεντοκούμπο.

Στην άμυνα και οι δυο ομάδες ξεκινήσανε στο γνωστό μοτίβο των αλλαγών με τον Ολυμπιακό όμως να μην κάνει κατάχρηση σε αλλαγές σε σκριν που γινόντουσαν πολύ μακριά από το καλάθι του εξασφαλίζοντας έτσι καλύτερη προσωπική άμυνα και κυρίως έλεγχο των ριμπάουντ του, κομμάτι που τον πόνεσε στα προηγούμενα παιχνίδια και που αυτή τη φορά έδωσε μόλις 7 επιθετικά ριμπάουντ στον Παναθηναϊκό.

Επίσης αυτό που ήταν χαρακτηριστικό για τον Ολυμπιακό ήταν ότι ήταν πολύ πιο επιθετικός στην άμυνα, με χέρια στη μπάλα και πολύ ενέργεια ενώ ήταν και πιο θαρραλέος στην επίθεση.

Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός έφτασε στο ημίχρονο με 48-36 έχοντας ξεκάθαρο προβάδισμα που μάλιστα στο ξεκίνημα του 3ου δεκαλέπτου το μεγάλωσε ( 50-36) αλλά κάπου εκεί είχε το χειρότερο του διάστημα, ειδικά αμυντικά, όπου με πολύ κακές επιστροφές και κυρίως με πολύ κακή αμυντική επικοινωνία έδωσε τη δυνατότητα σε ανοιχτά σουτ στον Λοτζέσκι και στον Ρίβερς και σε καλές επιθέσεις ένας εναντίον ενός του Τζέιμς. Ταυτόχρονα στην επίθεση έκανε μια σειρά από απίστευτα αβίαστα λάθη, ειδικά του Παπανικολάου.

Το παιχνίδι πήγε στον πόντο αλλά γρήγορα ο Ολυμπιακός ξαναπήρε το πάνω χέρι και σε αυτό έπαιξαν ρόλο κάποια πράγματα. Πρώτον ο Ολυμπιακός με την είσοδο στο παιχνίδι των Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς βρήκε ηρεμία, ταχύτητα και ομαδικότητα στην επίθεση. Δεύτερον ο Παναθηναϊκός σε αυτό το σημείο έχασε με 4 φάουλ Καλάθη και Λοτζέσκι που ήταν κακό σπυρί για την άμυνα του Ολυμπιακού. Η παρουσία η μη του Καλάθη είναι εξαιρετικά σημαντική για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού γιατί ο Καλάθης εκτός του ότι είναι ένας ικανός σκόρερ και αμυντικός είναι και ο παίκτης που δίνει ηρεμία και στόχο στο επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Όταν αποσύρθηκε με 4 φάουλ , να με συγχωρεί ο κόουτς Πασκουάλ, ο Παναθηναϊκός με τον Τζέιμς να έχει τη μπάλα στα χέρια έπαιξε μπάσκετ αλάνας. Γκιστ και Σινγκλετον δεν ακούμπησαν τη μπάλα και για την ακρίβεια δεν την ακούμπησε κανείς άλλος. Όταν επέστρεψε ο Καλάθης ήταν πια αργά για τον Παναθηναϊκό.

Ταυτόχρονα ο Μακλίν υπερίσχυσε πασιφανώς των ψηλών του Παναθηναϊκού και αυτή τη φορά αποτέλεσε βασικό παράγοντα για την εξέλιξη του παιχνιδιού.

Ας δούμε κάποια νούμερα ασχολίαστα. Τζέιμς 20 πόντοι με 4 στα 16 σουτ. Σίνγκλετον 30΄ συμμετοχής, 1 στα 3 σουτ και Γκιστ επίσης σε 30΄ συμμετοχής 4 στα 6 σουτ.

Με αυτά τα δεδομένα ο Ολυμπιακός έλεγξε απόλυτα το παιχνίδι στα τελευταία 7 ΄και έφτασε πεντακάθαρα στη νίκη και έτσι πάει τη Κυριακή να διεκδικήσει στην έδρα του μεγάλου του αντιπάλου τη νίκη και τον τίτλο. Τι χρειάζεται. Επιγραμματικά. Συγκέντρωση, ηρεμία , θάρρος, περιφερειακό σουτ, λίγα λάθη, Μιλουντίνοφ και Πρίντεζη.

Α και μια διαιτησία σαν την σημερινή που ναι μεν σφύριξε πολύ, πολλές φορές και εις βάρος του ρυθμού και της ποιότητας του αγώνα αλλά με ξεκάθαρα ομοιογενή κριτήρια και στις δύο πλευρές………

Τα λέμε μετά το παιχνίδι της Κυριακής……..