O Σφαιρόπουλος, ο... άτυχος Ολυμπιακός, ο Ντόρσεϊ και οι ξεχωριστοί Σπανούλης, Στογιάκοβιτς

Στην τουρκική έκδοση του Eurosport φιλοξενήθηκε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Ο νυν τεχνικός ηγέτης της Μακάμπι Τελ Αβίβ και πρώην του Ολυμπιακού ρωτήθηκε για αρκετά θέματα, ενώ ο ίδιος έκανε εκτεταμένη αναφορά στους δύο χαμένους τελικούς της Euroleague που έπαιξε με τους «ερυθρόλευκους».

Ακολουθεί η ενδιαφέρουσα συνέντευξη του 53χρονου Έλληνα προπονητή που είπε...

Για τους δύο χαμένους τελικούς στη Euroleague με τον Ολυμπιακό το 2015 και το 2017:

«Δεν θα πω ψέματα, καμιά φορά χρειάζεσαι και τύχη για να κατακτήσεις ένα τρόπαιο και αυτή τη φορά δεν ήταν με το μέρος μας. Στον πρώτο μου χρόνο στη Euroleague φτάσαμε στον τελικό με αντίπαλο τη Ρεάλ και το Final Four να γίνεται στη Μαδρίτη. Η Ρεάλ ήταν σπουδαία τότε. Και εμείς ήμασταν καλοί, αλλά η γραμμή για λάθος ήταν μικρή για εμάς. Η Ρεάλ δεν είχε κατακτήσει το τρόπαιο για 20 χρόνια, αλλά η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να στεφθούν πρωταθλητές. Ο τελικός ήταν στη Μαδρίτη και αν παίξεις ένα τέτοιο παιχνίδι στη Μαδρίτη δεν γίνεται να νικήσεις. Αντιμετωπίσαμε ένα παρόμοιο σενάριο το 2017, όταν ηττηθήκαμε από τη Φενέρμπαχτσε. Ο τελικός ήταν στην Κωνσταντινούπολη. Η Φενέρ είχε ηττηθεί στο φινάλε του τελικού έναν χρόνο νωρίτερα και όλοι ήθελαν να δρέψουν τους καρπούς της προόδου τους, με τη μοίρα να φέρνει τον τελικό στο σπίτι τους. Δεν θέλω να αναφερθώ στους παράγοντες “διαιτητές, φίλαθλοι, έδρα” και να φανεί ότι ψάχνω δικαιολογίες, αλλά σε αυτούς τους δύο αγώνες όλα έπαιξαν ρόλο. Ναι, οι αγώνες ήταν σε ουδέτερο έδαφος, αλλά και στις δύο περιπτώσεις το πλεονέκτημα ήταν στην αντίθετη πλευρά. Ήμασταν άτυχοι. Από παιχνίδια σαν αυτό όμως άρχισα να καταλαβαίνω το παιχνίδι σε άλλο επίπεδο. Ήταν ωραίες εμπειρίες. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ισχύει ότι πρέπει να ηττηθείς πολλές φορές μέχρι να νικήσεις».

Για τον Τάιλερ Ντόρσεϊ:

«Ο Ντόρσεϊ ήταν καλός πέρσι, αλλά είχε πρόβλημα στο θέμα της λήψης αποφάσεων. Φέτος είναι πιο συγκεντρωμένος. Ξέρει πότε να σουτάρει, πότε να δημιουργήσει και πότε να αφήσει χώρο στους συμπαίκτες του».

Πώς μπόρεσε να συνυπάρξει με παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Στογιάκοβιτς και τι τους κάνει ξεχωριστούς:

«Το έχω πει πολλές φορές, αλλά σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να καταλαβαίνουν οι παίκτες το παιχνίδι. Αν καταλαβαίνεις τη δυναμική του παιχνιδιού, ξέρεις και τον εγωισμό και τον ψυχισμό αυτών των παικτών. Αυτοί οι παίκτες, όπως και άλλοι σπουδαίοι παίκτες, έγιναν ηγέτες επειδή ήταν ανοιχτοί σε πράγματα. Φυσικά και είχαν μεγάλο “εγώ”, αλλά αν προσεγγίσεις, ως προπονητής, την κατάσταση σωστά, τότε δεν θα έχεις συγκρούσεις μαζί τους. Νομίζω ότι το βασικό είναι να καταλαβαίνεις το παιχνίδι και να είσαι ειλικρινής μαζί τους».

Για την εξαιρετική άμυνα της Μακάμπι και πού οφείλεται αυτή:

«Όπως όλοι οι προπονητές, έχω κάποιες βασικές αρχές. Το σημαντικό είναι ότι όλοι οι παίκτες μιλάνε μεταξύ τους. Δεν μπορεί να “κοιμηθεί” κανείς στην αδύνατη πλευρά ή τη δυνατή πλευρά. Όλοι πρέπει να ακολουθούν τον παίκτη τους και να ξέρουν τι θα ακολουθήσει. Πρέπει να θυμούνται με ποιον τρόπο μαρκάρουμε το πικ εν ρολ, κάτι που για να γίνει σαφές χρειάζονται εκατοντάδες επαναλήψεις στην προπόνηση. Πρέπει να ξέρουν ποιος παίκτης μπαίνει και βγαίνει από το παρκέ. Το πιο βασικό ωστόσο είναι να υπάρχει αρμονία στην ομάδα και όλοι να είναι διατεθειμένοι να μάθουν».

Πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση με τον κορονοϊό και αν είναι εντάξει ψυχολογικά:

«Αυτή είναι η δουλειά μας, το πάθος μας. Αν δεν είσαι υγιής εσύ ή οι γύρω σου, τότε τίποτα δεν έχει σημασία. Σαφώς και προσπαθούμε να σκεφτούμε το καλό σενάριο. Παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που παίρνουν όλοι, αλλά είναι λίγο πιο πολύπλοκο για εμένα, τους παίκτες, το τεχνικό επιτελείο και την οικογένειά μου. Παίρνουμε πιο αυστηρά μέτρα από το καλοκαίρι. Στο Ισραήλ δεν οδηγούμε καν μεγάλες αποστάσεις. Οργανώνουμε τα πάντα (περίπατος, γεύματα) ως ομάδα, ενώ ξέρουμε πως όταν ταξιδεύουμε στο εξωτερικό το ρίσκο είναι μεγαλύτερο, επειδή ίσως ισχύουν άλλα μέτρα».