Η Bugatti Veyron αναθεώρησε την λογική (video)
Πριν από 15 χρόνια, ένα αυτοκίνητο επαναπροσδιόρισε την έννοια της ταχύτητας και της ισχύος για τα αυτοκίνητα παραγωγής, ανεβάζοντας τις τετράτροχες υπερκατασκευές και δημιουργώντας τα hypercars. Αυτό το μνημειώδες αυτοκίνητο, ήταν η Bugatti Veyron 16.4.
Μπορεί σήμερα οι χιλιάδες ίππων και τα 400 χλμ./ώρα να έχουν γίνει «ψωμοτύρι», όμως το 2005 δεν υπήρχε προηγούμενο στα χρονικά. Ο εμβληματικός Ferdinand Piech, τότε CEO του VAG, ήθελε να υλοποιήσει το όραμά του για ένα αυτοκίνητο παραγωγής που θα ξεπερνούσε τα 1.000 άλογα και 400 χλμ./ώρα τελικής.
To 1998 απέκτησε τα δικαιώματα χρήσης του ονόματος Bugatti και έδωσε τις κατευθύνσεις στο τμήμα Έρευνας και Εξέλιξης: τουλάχιστον 1.000 ίπποι και 400 χλμ./ώρα, με παράλληλη ευκολία στην οδήγηση και δυνατότητα καθημερινής χρήσης. Η απάντηση που έλαβε από τους μηχανικούς, ήταν ένα διστακτικό, αλλά και ευθύ, «δεν γίνεται». Ο εγγονός του Ferry Porsche, όμως, δεν ήταν μαθημένος να ακούει «όχι».
Για να προκύψουν 1.000+ άλογα, θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα πρωτόγνωρο σύνολο. Ο 8.0λιτρος τετρατούρμπινος W16 παραμένει ακόμα σήμερα ένας από τους φάρους της μηχανολογικής ευφυΐας, όντας εκ των ορόσημων στην Ιστορία της αυτοκίνησης. Η ισχύς, όμως, ήταν ένα από τα θέματα που έπρεπε να επιλυθούν. Η μετάδοσή της, για παράδειγμα, προκαλούσε πονοκέφαλο. Η σταθερότητα του αυτοκινήτου, το ίδιο. Η αξιοπιστία; Εννοείται. Από τα τέλη του 1998 μέχρι το 2005, όταν τελικά παρουσιάστηκε η τελική έκδοση, το project μετατέθηκε χρονικά τουλάχιστον 3 φορές.
Οι ιστορίες μηχανικών και στελεχών αναφέρουν πως ο Piech είχε τέτοια εμμονή στην λεπτομέρεια, ώστε καθυστέρησε την εξέλιξη ακόμα και για τον τρόπο που θα εκτείνονταν η ηλεκτρονικά ελεγχόμενη αεροτομή. Επισήμως, το κόστος εξέλιξης έφτασε τα 1,6 δις ευρώ. Ανεπίσημα, αναφορές μελών του τότε Δ.Σ. της VW έκαναν λόγο ακόμα και για 3 δις! Το τελικό αποτέλεσμα πάντως, κρινόμενο βάσει ιστορικού αντίκτυπου και κύρους άξιζε με το παραπάνω.
Το quad turbo κινητήριο σύνολο των 7.993 κ.εκ. και 16 κυλίνδρων, πιστοποιήθηκε από τον TÜV στα 1.001 άλογα στις 6.000 σ.α.λ. και 1.250 Nm ροπής στις 2.200-5.500 σ.α.λ. Για την εύρυθμη λειτουργία του ανέλαβαν συνολικά 10 ψυγεία (3 για τα intercooler, άλλα τόσα για τον κινητήρα, 1 για τον κλιματισμό, 1 για το λάδι, 1 για τις βαλβολίνες του κιβωτίου κι άλλο 1 για αυτές των διαφορικών), καθένα εκ των οποίων απαιτούσε 15 ώρες κατασκευής. Συνολικά δηλαδή, 150 εργατοώρες ήθελε μόνο η κατασκευή των ψυγείων!
Το 7άρι αυτόματο κιβώτιου διπλού συμπλέκτη και το σύστημα τετρακίνησης ανέλαβαν τον Ηράκλειο Άθλο της μετάδοσης. Τα ελαστικά 265/35 ZR20 εμπρός και 365/25 ZR21 της Michelin, το ασύλληπτο φορτίο του περάσματος της δύναμης στον δρόμο και της αντοχής σε πρωτοφανείς συνθήκες για λάστιχα παραγωγής.
Οι ανθρακονημάτινες δισκόπλακες των 400 χλστ. εμπρός και 380 χλστ. πίσω εξασφάλιζαν 1,0-1,3 G επανειλημμένης επιβράδυνσης από τα 300 χλμ./ώρα στο 0, δίχως ίχνος κόπωσης. Το αμάξωμα των 4.462 χλστ. μήκους, 1.998 χλστ. πλάτους και 1.204 χλστ. ύψους παρουσίαζε συντελεστή οπισθέλκουσας Cd 0,41, που γινόταν 0,36 όταν η ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ανάρτηση χαμήλωνε και το spoiler ήταν στη θέση του.
Οι επιδόσεις; Εξωπραγματικές για τα όσα είχαμε δει μέχρι τα μέσα των 00’s: 2,6 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα, 7,3 δλ. για το 0-200 χλμ./ώρα και 0-300 χλμ./ώρα σε 16,7 δλ. Υπό κανονικές συνθήκες, η τελική της Veyron σταματά στα 350 χλμ./ώρα και η αεροτομή βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της, παράγοντας 349,2 κιλά κάθετης δύναμης. Η πλήρης δυναμική του αυτοκινήτου, κυριολεκτικά πρέπει να ξεκλειδωθεί! Μόνο με τη χρήση του ανάλογου κλειδιού, η Bugatti μπαίνει σε full attack mode όπου η ανάρτηση βρίσκεται στο χαμηλότερο δυνατό ύψος και η αεροτομή στη θέση της.
Αυτό το κλειδί γύρισε ο δοκιμαστής της γαλλογερμανικής εταιρίας, Uwe Novacki, τον Απρίλιο του 2005 στην πίστα Ehra-Lessien. Στην πρώτη του, δοκιμαστική, προσπάθεια έφτασε μέχρι τα 380 χλμ./ώρα. Η δεύτερη και τρίτη, ήταν κατά τι καλύτερες. Προς τη μία κατεύθυνση, τα μετρητικά όργανα έδειξαν 411 χλμ./ώρα. Στην αντίθετη, 407. Ο μέσος όρος: 408,37 χλμ./ώρα. Το Έβερεστ της ταχύτητας είχε κατακτηθεί.
Έκτοτε, μπήκαν αρκετοί ακόμα «όροφοι» σε αυτό. Η Veyron, υπό τη μορφή της Grand Sport των 1.200 ίππων, έφτασε μέχρι τα 431 χλμ./ώρα. Ακολούθησαν οι αψιμαχίες των Αμερικανών (SSC Ultimate Aero και Hennessey Venom) με τα Koenigsegg (Agera One:1 και RS), για να επανέλθει το στέμμα στη νόμιμη δικαιούχο και τα 490,47 χλμ./ώρα της Chiron Super Sport 300+.
Πλέον η κουβέντα γίνεται για το ποιος θα ξεπεράσει πρώτος τα 500 χλμ./ώρα, με την Bugatti να ποντάρει στα 515 χλμ./ώρα και τον Koenigsegg να κάνει ρελάνς στα 531 χλμ./ώρα. Όλα όμως ξεκίνησαν από το τεχνολογικό επίτευγμα, που πήρε το όνομα του Γάλλου οδηγού αγώνων Pierre Veyron.
Πηγή: autogreeknews.gr