Τι δεν έχει αλλάξει στα ιαπωνικά αυτοκίνητα;

Η πρόοδος στον σχεδιασμό και την κατασκευή των αυτοκινήτων είναι αναντίρρητη πραγματικότητα. Αρκεί να μπει κάποιος σε ένα μοντέλο των αρχών (ή και τα τέλη) της δεκαετίας του 90 και σε ένα σημερινό, της ίδιας εταιρίας -ακόμα και σειράς-, για να το διαπιστώσει.

Ειδικά όταν μιλάμε για εσωτερικά, συναντάμε κοσμογονικές αλλαγές στη σχεδίαση και την εν γένει διαμόρφωση. Τα περισσότερα ταμπλό και πολλοί πίνακες οργάνων θυμίζουν διαστημόπλοιο, συγκριτικά με τα αντίστοιχα 10ετίας-15ετίας. Ας συγκρίνουμε την καμπίνα του νέου Toyota Corolla με του πρώτου Auris, ή -ακόμα πιο χαρακτηριστικά- του τελευταίου Corolla χάτσμπακ, που κυκλοφόρησε το 2006. Περισσότερο με Lexus LS μοιάζει η 12η γενιά του πιο επιτυχημένου αυτοκινήτου της Ιστορίας. Ωστόσο, ένα χαρακτηριστικό παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα των ετών. Είτε μιλάμε για Nissan Sunny από το εργοστάσιο του Βόλου, είτε για Lexus GS 450h από το μακρινό Aichi.

Μια ματιά στα χερούλια των θυρών, είναι αποκαλυπτική. Ένα κομμάτι πλαστικό πίσω από αυτά, με ένα χαρακτηριστικό κόκκινο αυτοκόλλητο στην εσωτερική πλευρά, που ανοιγοκλείνει. Κοινώς, η παραδοσιακή ασφάλεια! Ένα στοιχείο που έχει εξελιχθεί σε «ευαγγέλιο» για τα ιαπωνικά αυτοκίνητα, καθώς συναντάται σχεδόν σε όλα – ανεξαρτήτως κατηγορίας και τιμής. Από το Mitsubishi Space Star των 71 ίππων και 9.990 ευρώ, στο Honda NSX των 570 αλόγων και 143.218 (159.300 δολάρια η τιμή του στην Αμερική, εδώ δεν εισάγεται), το διακοπτάκι στις πόρτες δηλώνει βροντερά το «παρών». Σε διαφορετικά σχήματα και εκτελέσεις, όμως δεν λείπει από κανένα μοντέλο από την Ιαπωνία – με εξαίρεση τις πόρτες του Lexus LC. Γιατί, όμως, τέτοια εμμονή;

Προφανώς δεν μιλάμε για ψυχαναγκασμό, ούτε για κάποιου είδους παραδοσιακής τεχνοτροπίας που πρέπει πάση θυσία να διατηρηθεί. Εξάλλου, οι Ιάπωνες έχουν αποδείξει πως προσαρμόζονται στις ανάγκες της εποχής. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Honda, που «τούρμπισε» τα μοτέρ της. Ο λόγος είναι πρακτικός και εξόχως σημαντικός, καταδεικνύοντας την ιδιοσυγκρασία της ιαπωνικής μηχανικής. Παρότι τα σύγχρονα αυτοκίνητα μπορούν να εκτελέσουν πολλές ενέργειες μόνα τους (προσεχώς, η μετατροπή του οδηγού σε επιβάτη μέσω της αυτόνομης οδήγησης), τα συστήματά τους μπορεί να αστοχήσουν. Δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν, αλλά υπάρχει το ενδεχόμενο να δυσλειτουργήσουν και αυτές. Μαζί με τις δικλείδες των δικλείδων.

Όλα αυτά τα «μπορεί», έχουν κρατήσει τις ασφάλειες των θυρών στην θέση τους. Σε ενδεχόμενο πυρκαγιάς ή σύγκρουσης, υπάρχει η πιθανότητα να μπλοκάρουν τα ηλεκτρονικά και το κλείδωμα των θυρών αντίστοιχα. Κάτι που μπορεί να συμβεί και από το πουθενά, λόγου χάρη να «μείνει» το αυτοκίνητο πάνω σε ράγες τρένου. Φυσικά υπάρχουν αυτοματοποιημένες παρακάμψεις για να μην δημιουργηθεί ο παραμικρός κίνδυνος, αλλά οι Ιάπωνες προτιμούν να «φυλάνε τα ρούχα τους». Κατά συνέπεια, για όσο θα υπάρχει οδηγός στα αυτοκίνητά τους, θα τον συνοδεύει η πατροπαράδοτη ασφάλεια.

Πηγή: autogreeknews.gr