Μεταχειρισμένο αυτοκίνητο: Ποιες παγίδες να αποφύγετε

Τη σήμερον ημέρα οι επιλογές για αγορά καινούργιου αυτοκινήτου είναι πρακτικά άπειρες. Κατηγορίες επί κατηγοριών, ευρύτατες γκάμες κινητήρων, εξοπλιστικές εκδόσεις για κάθε γούστο και βαλάντιο, προωθητικές ενέργειες από τις εταιρίες και γενικότερα η αίσθηση μιας αγοράς που βρίθει καλών αυτοκινήτων: τεχνολογικά προηγμένα, πιο ολοκληρωμένα από ποτέ, δυνατά, οικονομικά σε χρήση και κτήση (τις περισσότερες φορές). Αυτό το τελευταίο, ωστόσο, σηκώνει αρκετή συζήτηση.

Όχι γιατί οι τιμές είναι άσχημες -το αντίθετο- αλλά γιατί, πολύ απλά, το χρήμα έχει στερέψει. Ή για να πιάσουμε όλα τα ενδεχόμενα, ο κόσμος σκέφτεται δυο και τρεις φορές να δαπανήσει ένα ποσό για την αγορά καινούργιου αυτοκινήτου. Ειδικά όταν μπορεί να βρει κάτι αντίστοιχο στα μεταχειρισμένα, με αρκετά χαμηλότερο αντίτιμο. Αφού πρώτα αποφύγει όλες τις παγίδες που κρύβονται στον «στίβο μάχης» που ονομάζεται «αγορά μεταχειρισμένου».

Υπολογίζουμε πάντα περισσότερα χρήματα από το κόστος κτήσης

Με τις εξαιρέσεις των πολύ καινούργιων μοντέλων που εμπίπτουν ακόμα στην εργοστασιακή εγγύηση, τα μεταχειρισμένα δεν διαθέτουν κάποια κάλυψη «καλής λειτουργίας». Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις εμπόρων που εγγυώνται για τη μηχανική ευρυθμία του αυτοκινήτου, αλλά σιγουριά εργοστασίου δεν υφίσταται.

Οπότε πράττουμε αναλόγως και προσθέτουμε στο ποσό που αντιστοιχεί στην τιμή αγοράς, έξοδα για αλλαγές αναλώσιμων (λάδια, φίλτρα, τακάκια) και λοιπές ενέργειες συντήρησης που ενδέχεται να παρουσιαστούν στο εγγύς μέλλον μετά την αγορά.

Δεν τσιγκουνευόμαστε τον έλεγχο από ειδικό

Όσο έμπειρο μάτι κι αν διαθέτει κανείς, όσο κι αν κατέχει το σπορ του αυτοκινήτου, η εξέταση από επαγγελματία μηχανικό είναι η μόνη πηγή διαβεβαιώσεων ή απαγορεύσεων για να προχωρήσουμε σε μια αγορά. Συνήθως κοστολογείται κοντά στα 50 ευρώ για έναν πλήρη έλεγχο, που περιλαμβάνει σήκωμα στο «αναβατόριο», σύνδεση με διαγνωστικό μηχάνημα κλπ. Γίνεται αντιληπτό πως αν κάποιος σταθεί άτυχος και δεν βρει αυτοκίνητο με την μία, το κόστος των ελέγχων αυξάνεται εκθετικά. Επίσης καλό θα ήταν να απευθυνθούμε σε συνεργείο της εκάστοτε μάρκας και να κλείσουμε ραντεβού για έλεγχο.

Ελέγχουμε διεξοδικά το βιβλίο service

Αν και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, ξεψαχνίζουμε το βιβλίο συντήρησης για να διαπιστώσουμε τυχόν ανακρίβειες και παραλείψεις. Δεν συζητάμε καν για αυτοκίνητα που δεν το διαθέτουν ή ο ιδιοκτήτης αρχίσει δικαιολογίες του στυλ «άνοιξαν το αυτοκίνητο και τα πήραν όλα», «το ‘χω αφήσει στο χωριό» κλπ.

Προσοχή στα πλαστά βιβλία. Τα αυθεντικά διαθέτουν σφραγίδα από την αντιπροσωπεία και υπογραφή από τον υπεύθυνο μηχανικό, ενώ αναγράφουν και τα ακριβή διαστήματα μεταξύ των προγραμματισμένων εργασιών συντήρησης.

«Ζυγίζουμε» τη συμπεριφορά του πωλητή

Δεν λέμε να μετατραπούμε σε ψυχολόγους ή ανακριτές, αλλά κάποια βασικά πράγματα μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε. Για παράδειγμα, αν κάποιος δηλώνει πως «το αυτοκίνητο είναι βαμμένο για φρεσκάρισμα» κατά πάσα πιθανότητα έχει εμπλακεί σε ατύχημα. Ειδικά αν το «φρεσκάρισμα» περιλαμβάνει αντικατάσταση μερών (π.χ. φανάρια και φτερά), τότε έχουμε να κάνουμε με αγνό ψεύτη – και όχι ιδιαίτερα πειστικό, μάλιστα.

Κομπιάσματα και μισόλογα στις απαντήσεις των ερωτημάτων που θέτουμε υποδηλώνουν «ένοχο» παρελθόν. Δεν είναι απαραίτητο να έχει μπει καλίμπρα το αυτοκίνητο, ακόμα και μικρότερης έκτασης επισκευές αν επιχειρηθεί να καλυφθούν φανερώνουν πολλά για το ποιόν -και το επίπεδο της συντήρησης- του ανθρώπου που πουλάει.

Με δυο λόγια, χίλιες φορές να πει κάποιος «το αμάξι έχει βαφτεί εδώ και εδώ για τον τάδε και τον δείνα λόγο» παρά «μικρομαζέματα πόλης του έχω κάνει» και στο διάκενο μεταξύ καπό – φτερού να χωράει κινητό τηλέφωνο.

Συγκρατούμε τον ενθουσιασμό μας

Μπορεί να ακούγεται λίγο περίεργο, αλλά ο έρωτας με ένα αυτοκίνητο πριν καν το αγοράσουμε μπορεί να οδηγήσει στην «τύφλωση» και ως εκ τούτου σε μια λανθασμένη επιλογή. Δεν δείχνουμε τον ενθουσιασμό μας αφενός γιατί ανοίγουμε την πόρτα στον πωλητή για ανελέητο «ψηστήρι», αφετέρου γιατί χάνουμε την διαπραγματευτική σου δύναμη. Ειδικά για τους εμπόρους, αν «μυριστούν καψούρα» δεν κατεβαίνουν ευρώ.

Προσδιορίζουμε τις ανάγκες μας

Αν το 90% των μετακινήσεων είναι εντός πόλης, χρειάζεται κάποιο μοντέλο μέχρι κατηγορίας μικρών. Σε περίπτωση που κάνουμε πάνω από 20.000 χιλιόμετρα το χρόνο, η απάντηση είναι ντίζελ. Εάν ζούμε ή επισκεπτόμαστε συχνά περιοχή που βλέπει συχνά-πυκνά χιόνι, καλό είναι να αναζητήσουμε τετρακίνηση. Είμαστε ζευγάρι και προσανατολιζόμαστε στην δημιουργία οικογένειας; Κοιτάμε από μικρομεσαία και πάνω.

Προσαρμόζουμε αναλόγως τον συνδυασμό των αναγκών και δεν παρασυρόμαστε, καθώς δεν θέλει πολύ να βρεθεί κάποιος με ένα μεγάλο όχημα που θα παλεύει να το χωρέσει στα στενά της Κυψέλης.

Δεν στέλνουμε χρήματα και δεν «κλείνουμε» αυτοκίνητο χωρίς να το έχουμε δει

Πιστεύουμε δεν χρήζει περαιτέρω επεξήγησης.

Οδηγούμε το αυτοκίνητο

Είναι συχνή και γνωστή η ντρίπλα που κάνουν πολλοί, επικαλούμενοι τις ασφάλειες: «δεν το δίνω σε άλλον το αυτοκίνητο γιατί δεν με καλύπτει η ασφάλεια». Μην καταδεχτείτε να σας πάει βόλτα ο πωλητής, καθώς μπορεί να το κάνει με τρόπο ώστε να κρύψει τυχόν «αμαρτίες». Από το σημείο του ραντεβού μέχρι το συνεργείο για τον έλεγχο τουλάχιστον, απαιτούμε να οδηγήσουμε το προϊόν. Λεφτά θα δώσουμε (αν όλα πάνε καλά), η συμπεριφορά από την απέναντι μεριά θα πρέπει να είναι η δέουσα.

Πηγή: autogreeknews.gr